272 NENIA L.

Jan Kraje wski:

Nenia na zbiegłą zgodę z Polski utrapionej.

Na zacny klejnot i starożytny herb Ich M. PP. Sieniawskich. (Herb Leliwa).

Czym Pebus promienisty, czym Apollo złoty Zwykli zdobić wsze stany, tym ciebie, twe cnoty, Czego znakiem ten miesiąc, który swą jasnością Miejsca ciemne oświeca; tak dom twój dzielnością Świeci wszech cnót promieniem, kto się przypatruje,         5 Co i gwiazda posłuszna zawsze znamionuje, Ze ten dom swą ozdobą dość inszych przechodzi; Familia jednakie zawsze syny rodzi. Lecz jak na gładkim niebie miesiąc wyszszej słońca Mieszka, tak twa ozdoba niechaj trwa bez końca.   10 Wielmożnemu Panu Jego Mości Panu Adamowi Jeronimowi Sieniaw-skiemu z Sieniawy, podczaszemu koronnemu, jaworowskiemu, etc. staroście, na Sieniawie, Międzybożu, Brzeżaniech etc. etc. dziedzicznemu panu.

Skąd początek, gdzie śmiałość moje Muzy brały, Stąd ci ku twej ozdobie ten podarek dały, Znając po twej ludzkości, źe im twarz przyjemną Miałeś zawsze pokazać wespołek i ze mną, Bo acz małą korzyścią człowieka wielkiego     5 Obsyłają, lecz z chęci, nad co nic lepszego.

L. Druk współczesny: Nenia na zbiegłą zgodę z Polski utrapionej. Przez Jana Krajewskiego teraz nowo wydane.

Nulla salus belli pacem te poscimus omnes; Pax Cererem nutrit, pacis alumna Ceres. W Krakowie. Roku Pańskiego 1607.

Ustępy «Wojsko» i «Pobojowisko» znajdują się także w rpsie Kr. Nr. 254, k. 200 p. t. «Lament trzeci i czwarty i stamtąd je przedrukował Remb. 432 (tekst znacznie gorszy).

 Jan Krajewski — poeta okolicznościowy XVII w. (umarł około r. 1615), zostawał w służbie dworskiej u Ostrorogów i był komornikiem królewskim.

 Wspomniany w tekście Guzów każe odnieść ten utwór do drugiej połowy r. 1607.