254 ET ERUNT NOVISSIMA PEIORA PRIORIBUS »Słyszemy, jakie poseł nam nowiny prawi, »Widziemy, jako się nam nieprzyjaciel stawi, »Jakie przegróżki czyni, jako się gotuje, »Jako dwory najeżdża, jak kościoły psuje.     560 »Nie wspominam, ubóstwa jakie narzekanie, »Ludzi inszych po drogach jakie mordowanie. »Słusznie Pan Bóg ojcowską twarz od nas odwraca, »Braciej naszej rozumy na nice wywraca. »Nie chce już dalej patrzeć, nie chce cierpieć złości,         565 »Raczej nas z naszą butą skruszy bez litości, »Jeśliże temu złemu wczas nie zabieżymy, »A gniewu zaś pańskiego, modląc, nie zmiękczemy1. »Przeto, królu, chciej pomnieć, że cię król postawił »Nad nami i takiego urzędu nabawił,         570 »Iżebyś nas tak rządził, jako żeglarz czujny »W każdym niebezpieczeństwie rządzi okręt bujny, » Strzeże wyspy, strzeże też, aby morskie wały »Nie zaniosły go w stronę gdzie, albo na skały. »Tyś jest stróżem prawdziwym, ty strzeż i sam siebie          575 »I królestwa onego, a nie ono ciebie, »Bo nie od króla pewnie królestwo rzeczono, »Lecz od królestwa raczej królem cię nazwano. »Pomnij, proszę, powinność królestwu twojemu »Wcale wszytko oddawać, coś powinien jemu«.  580 Król takie upomnienie wdzięcznie przyjąć raczył, Iż prędkiej rady trzeba, i sam to obaczył; Przetoż jemu rozkazał, by wziął na się zbroję, A koniecznie rozpędził takie niepokoje. Co on z chęcią przyjąwszy, wsiadł na konia zatym,    585 Wziąwszy Boga na pomoc et fidum Achałem, Chcąc uprzejmie posłużyć, nie żałował siły I niewczasów i zdrowia dla ojczyzny miłej. Potym, gdy z obudwu stron wojska zatoczono, Domowemu ptakowi poddać się kazano.        590 (A już był Phoebus, który złotem wozem rządził, Końmi niewstrzymanemi w ocean rozpędził). Wtym Niemiec2, jak barzo rad na zwierzynę zmierza, Któryś go w łeb uderzył, aż zleciał bez pierza. 1 ,zmiękczemy' Oss. Dz.; ,zniesiemy' Kr. 2 ,Niemiec' Oss.; ,któryś' Kr.