RYTM PO POGROMIE         237 Kiedy w was nie będzie zgody; Przepuści Bóg większe szkody. Wiecie, co się Węgrom stało: By się Polsce nie dostało! Mury, strzelba nie pomoże,        55 Kiedy nas opuścisz, Boże. O koronni1 cni synowie, Ubodzy także panowie! Miłujcie zgodę i Boga, Ominie nas taka trwoga.  60 Cóż nam z takiej sławy przydzie: Jeden po drugiem w grób 2 idzie; Dla bogactwa mizernego Opuścić Boga miełego! Korono, Korona Polska,   65 Wielka na cię3 przyszła troska, Ze synom nie możesz radzić4, Jednych zgadzać, drugich wadzić5. Zmiełuj się nad Polską, Boże! Moc to Twoja sprawić może;         70 Nie będzieli daru Twego, Użyjemy wiele złego. Tego nam roku siódmego Tysiącznego sześćsetnego Daj zgodę i w jedności być,         75 Póki wola na świecie żyć. O Boże, królu nad pany, Przez nadroźsze Twoje rany Obróć miecz na pogany, Racz pojednać krześcijany.         80 1 ,O koronni' Racz.; ,Okrutni'Cz. Dz. 2 w grób' Cz. Dz.; ,wróg' Racz. 3 ,cię teraz' rpsy. 4 ,radzić' Racz. Dz.; .radzisz' Cz. 5 ,zgadzać — wadzić' Racz.; ,zgadzasz — wadzisz' Cz, Dz.