222                                          LAMENT Boże, który zgodę lubisz, A niezgodne wszędy gubisz, Twej pomsty niechaj doznają, Co święty pokój targają.     480 [Nas zaś], którzy pragniem zgody, Strzeż zawsze od złej przygody; Niezgodnych gwoli prywacie Nie pocieszaj w ich kłopocie. Bodaj z swoją krwią wypieli        485 To piwo, co je zwarzeli, A szlachecki stan ubogi Broń od rokoszańskiej trwogi! Tak wszyscy ludzie doznają, Ze pewny ratunek mają,    490 Katolicy, boć ufają W starożytnej wierze trwają. Polską stateczność kościołowi, Strzymają Bogu i królowi; Co od swych cnych przodków mają,   495 Swym potomkom podawają. Amen.