204                                          LAMENT Frenis ira mit. Non uni cuncta dabantur, Sed fecit sibi ąuisąue nefas. Semel omnia victor Iusserat. Infandum domini per viscera ferrum Exegit famulus; nati maduere paterno     10 Sanguine; certatum est, cni cervix caesa parentis Cederet; in fratrum ceciderunt praemia fratres. Busta repleta fuga permistaque viva sepultis Gorpora, nec populum latebrae cepere ferarum.

De eodem Cicero ad Famil. lib. 4. epist. 9.

 Omnia sunt misera in bellis civilibus, quae maiores nostri ne semel ąuidem, nostra aetas saepe [i]am sensit; sed miserius nihil, quam ipsa victoria; [qua]e etiamsi ad meliores venit, tamen eos ipsos [f]erociores im-potentioresąue reddit, ut etiamsi natura tales non sint, necessitate esse cogantur; multa enim victori eorum arbitrio, per ąuos vi[c]it, etiam invito, facienda sunt etc.

Zawisnemu.

Pod rozsądek bacznym tylko to podają,

O        szarańczą rokoską te wiersze nie dbają. Nie strasznym jest[eś], języku wszeteczny! Od jadu twego jest mój wiersz bezpieczny.

Widząc w ojczyźnie upadek i trwogę,         5 Gdy ratować nie zdołam, opłakiwać mogę; Bywa to, że grubi, domowi oracze 1        subtylnie rozumnym gotują kołacze; Więc podobno pożytek ten wolności znamy, Ze o rzeczach poważnych, co się zda, gadamy,       10 Rozpusta zaś nasiała mnoho(s) tego bydła, Co na swój kieł bezpiecznie zawzięli wędzidła. Acz rokoskim fakcyam dobre słowo dajesz. Gdyć się, da Bóg, obaczysz, i mnie nie połajesz, Zwłaszcza ty, który żyjesz w starożytnej wierze,     15 Życz ojcowskim porządkom, by stały w swej mie[rze]. Ale tobie, któryś jest jakiej nowej wiary, Nie dogodzić, chyba sam piekielny mistrz stary. Z jego szkoły zdobywaj, co chcesz, argumentów; Ja się przedsię kościelnych trzymam fundamentów      20 I usłyszę, da Pan Bóg, że się ty wprzód spukasz, Niż pod cieniem rokoskim kościół w czem oszukasz.