202      ZGODA I ŻAŁOSNA PRZESTROGA Tylko przez swoich upadł dwu niezgodę. W ten czas Rzymianie w wolnościach swych szkodę Podjęli, a to, że jeden równego Nie umiał cierpieć, a drugi wyższego.       85 Nie chcę wspominać o greckiej niewoli, Bo mię samego prawie serce boli, Wspomniawszy, jak jej niezgodne książęta Okrutny Turczyn zbierał, jak kurczęta. Hej, cni Polacy, dla Boga się czujcie,    90 A jak naprędzej do zgody się miejcie; Bo jako zgoda rzecz małą gruntuje, Tak, by nawiększą, niezgoda zepsuje. Obróćcie miecze swe na nieprzyjaciele, Lachowie mężni, nie mieszkając wiele,       95 Bo szuka Turek okazy ej takiej, By was ułowił, jako w sidle ptaki; Tak ci on zdybał Greków niezgodliwych, Tak królestw dostał siła znamienitych. Przebóg, ostrożni bądźcie i gotowi,  100 Bo nieprzyjaciel zewsząd na was łowi. Nie wierzcie zdrajcy, nie bądźcie bezpieczni, Chociaj przysięga, miejcie się na pieczy, A nie we krwi swej topiąc miecze swoje, Z sławą odważcie za ojczyznę zdrowie.        105 Zetrzy sen z oczu, a czuj wczas o sobie, Polaku: kto wie, jemu, czyli tobie1 Szczęście chce służyć, a dokąd wyroku Mars nie uczyni, nie ustępuj kroku. Radźcie, panowie, jak nalepiej, ale       110 Żeby był wilk syt, także owca wcale; Miejcie też oko pilne na wsze strony, A Boga proście: On doda obrony. Boże wszechmocny z wysokiego nieba, Stwórco nas wszytkich, daj nam, czego trzeba,     115 Daj zgodę, pokój w tej naszej Koronie! Prosimy Ciebie w nocy i też we dnie, 1 ,Mężny Polaku' pdr.