12 SUMNIENIE MÓWI VI. Sumnienie mówi.

To, żeś swego dokazał uporu brzydkiego, Dowiodłeś swego, dowiódł serca ochotnego: Małoś miał na tem, żeś żył przez ten czas niemały Po twej małżonce zmarłej, wdowiec pozostały, We wszelakiem plugactwie łoża plugawego,   5 W domostwie nieczystości, grzechu wszetecznego! Splugawiłeś swe ciało, a w niem członki swoje, Królewskie serce, duszę i sumnienie twoje. Woła niebo i ziemia na twoje złe sprawy, Widzi Bóg z nieba swego twe marne zabawy.         10 Wiele panien zgubieło wieńce swej czystości, Dogadzając za wziątek twej chciwej lubości! Wie Kraków o tern wszytkim i Łobzów wie o tern, Wie, z Morawcową 1 dziewką kto też2 drugi potem. Wybujałeś z grzechów swych pańskiej powinności,       15 Udałeś się na równe ciała wszeteczności. Nie żyjesz po królewskiej, świętej pobożności, Nie chowasz łoża swego w całej niewinności; Udałeś się na żywot dziwnie rozpuszczony, Wiedzą ludzie, co czynisz [zawsze] na wsze strony3.       20 Tak żył Sardanapalus między niewiastami, Tak też Heliogabal * bawieł się dziewkami. VII. Rps Cz. Nr. 339, k. 495; Dz. P. III, Nr. 7, k. 336.

Czas powstania utworu określa się dwiema granicami: napad Tatarów w styczniu 1606 w. 124 i 141 («Nieprzyjaciel koronne państwa szablą psuje{SPECIAL_CHAR: <} i t. d., Tatarzyn nas zwojował»...) i zaszczytną wzmianką o Stanisławie Żółkiewskim (w. 356), co w ustach zwolennika rokoszu byłoby niemożliwe po odpowiedzi, danej przez hetmana polnego rokoszanom 19 sierpnia 1606 (Pisma Stanisława Żółkiewskiego. Wyd. August Bielowski. Lwów 1861, str. 468). Ton i cała treść utworu dziwnie przypomina obelżywe dla króla mowy na zjeździe lubelskim (w czerwcu 1606), zwłaszcza Sienieńskiego i Stadnickiego — i do tego też czasu (czerwiec 1606) ten paszkwil odnosimy. — Autor rokoszanin.

 Utwór posiadamy mimo dwóch odpisów w tak opłakanym stanie, że w kilku miejscach nawet domysłami naprawić się nie da.

 1 Morawiec herbu Ogończyk u Niesieckiego VI, 459. 2 ,też' Dz.; ,tu' Cz.         3 Wiersz niezupełny; może wskutek ,na wsze' wypadło przed

 tem ,zawsze'. 4 ,Adligabeła' Dz.; ,Adligabela' Cz.