118      CORYDON Corydon. Vix animus, vix ingenium, vix lingua capescit, Quam gratus, quam arctus, quamque suavis erat Atque utinam alma dies noctis promissa repleret!         10 Nemo me titulis esset in orbe prior. Mopsus. Forte ut Epimenidem longaevi flamina somni Cretensem subito te peperere sophum? Corydon. Divina ulterius! Mopsus.  Iovis aut fulsit tibi imago?     15 Corydon. O nimis in laevum mens tua flectit iter! Quae me cura terit, quae iniuria mordet egenum, Mente prius prona te penetrare decet. Feudali possessa manu sub luce retentus Vitali quondam mi dedit arva pater.      20 Haec crudelis herus clari post fata parentis Abstulit et dira sorte repressit opes. Mopsus. Ius acceptoris resoluto iure datoris Extingui nuper dixit in urbe Jason. Corydon. Rabula saepe fidem vendit; sequar utile Divum       25 Consilium: ex vitio praemia nemo tulit. Mopsus. Somnia quin referas? Confisos indue vultus, Condam secreto nuntia grata sinu. Corydon. Talibus affecto curis dum membra dolori Noctu furabar laeta, refulsit Eris.      30 Dextra feram tenuit sicam sceptrumque sinistra, Hos tandem roseo fudit ab ore sonos: »I, decus, i, nostrum, melioribus utere fatis Curisque (arrident sidera) parce tuis! Ultrices assume animos: tibi regna parantur,     35 Sed prius immanem sede repelle virum. Quo facere id possis, nostram memor imprime mentem: Dum vires prohibent, fraude trahatur opus. Concita in unanimem pro libertate tumultum Agricolas, dominum crim[in]is ede reum.  40 Credula turmatim sese plebs tundet in enses, Quilibet attonito pectora verba bibet. Tu populo inflammare iecur nunc legis amore, Nunc patriae prece, Martis honore stude. Sic rabidas variis acuas rumoribus iras,         45 Ad tristem partem strenua suspitio est.