116      PIEŚŃ ROKOSZANÓW - PIEŚŃ BOJOWA ROKOSZAN Jezu Chryste, w ręce twoje, Poruczamy serca swoje; Niech Cię panem być poznamy,       15 Kiedy »Jezus!« zawołamy. To imię twe święte wszędzie Z nami na ten czas niech będzie; To paiż, to niedobyta, To niech będzie zbroja lita!      20 A nam ludźmi być potrzeba, Nie wszystko patrząc, co z nieba: Gdy się przyczyniemy sami, Pewnie będzie Pan Bóg z nami. 25 Pódźmyź na nie, jedno śmiele, Nie patrząc, jeśli ich wiele, Nie patrząc męstwa i mocy: I oni ludzie, nie smocy. XXXII. Pieśń bojowa rokoszan.

Kto nam chce skarby wydrzeć,

 Nie wydrze, nie wydrze, nie wydrze! Trwogi się bać, trwogi się bać, trwogi się bać, Nic nie bać! Moc na moc!      5 Brońmy, brońmy, brońmy, brońmy! Niechaj nas znają! Nas niewiele, A ich wiele:

XXXII. Pieśń z nutami zachowała się w współczesnym rpsie Ak. Nr. 1047; podajemy ją całą w formie nowoczesnej partytury, respartowanej z głosów w opracowaniu dra Z. Jachimeckiego, a nadto podobiznę początkowej części, na końcu tomu. Pieśń wydrukował, w nieco odmiennym tekście, naprzód Szujski w swych Dziejach Polski» Lwów 1864, t. III, str. 193. Obecne wydanie opiera się na odczytaniu i układzie dra Z. Jachimeckiego. Tytuł dodany przez wydawcę.