PIEŚN NOWA        105 Powstań, Zamojski cnotliwy!       85 Byłeś ty zawsze szczęśliwy, Umiałbyś ty w to potrafić, Jakoby ten ogień zgasić. Zacne polskie duchowieństwo I ty, koronne rycerstwo,         90 Wszyscy panowie i z królem, Radźcie o pokoju społem. Nie dajcie ginąć Koronie, Każdy z was niechaj wspomionie, Jako pięknie w miłości żyć,   95 A jednemu panu służyć. Wiecie, jak 1 Bóg błogosławi I na wszytek świat rozsławi, Kędy bracia w uprzejmości Przestrzegają swej jedności.       100 Obróćcie te zaszcia swoje Na ten czas w lube pokoje, A te wojska szykowane 2, Do potrzeby zgotowane, Poślicie w dalekie strony;        105 Niechaj dodadzą obrony Tym, których w Moskwi trzymają, Od nas pomocy żądają, Albo Tatarzyna gonić, Albo Inflanty obronić,    110 Aby Polska w cale była, Szarpać się nie dopuściła. I tak w zgodzie pomieszkamy, Gdy Boski gniew ubłagamy; Zażyjemy jeszcze świata,   115 Da nam Pan Bóg żyzne lata! 1 ,Więc jako' Racz. 2 ,szykowane' Racz.; ,wykowane' Pdr.