104 PIEŚŃ NOWA Kwitnęła przed łaty Polska, A teraz w niej wszędy troska, Gęste obozy stawiają,      55 Szkody niezmierne1 działają. Hetmani szykują wojsko Na własną krew twoje, Polsko; Wszyscy na się serca srożą, Swoi na swoich się grożą.   60 Niesłychane to nowiny, Żeby jednej matki syny Widział kto w tak srogim boju, Wychowawszy je w pokoju. A oni zbroje, pancerze,  65 Gotują szable, koncerze, Swoje własną krew przelewać, Domowy pokój rozrywać. Brat na brata rodzonego, Synowiec na stryja swego         70 Kopią śmiele uderzy, Do boku z muszkietu zmierzy. Nieprzyjaciel serce swoje Cieszy, słysząc niepokoje W Polszczę naszej opłakanej,       75 Niezgodami zawikłanej. Ocuć się, polski narodzie, A obacz się w tej przygodzie! Dodaj sobie zdrowej rady, Poprzestań więcej tej zwady.       80 A niechaj w tobie nie ginie Sława, która z przodków słynie, Jak oni w zgodzie mieszkali, Poganom odpór dawali. 1 ,i nędzę' Racz.