dwojenie opinii: czy bić się z prusakami, czy złożyć broń. — Regularna wojna z wojskiem pruskiem musiała się skończyć klęską. — Bohaterowie w walce zbrojnej — chłopi. — Kapitulacya w Bardzie. — Generał Pfuel pa-cyfikatoren i reorganizatorem. — Przeprowadzenie linii demarkacyjnej pomiędzy niemiecką i polską częścią Księstwa. — Konszachty z caratem moskiewskim. — Jedność Niemiec. — Przedwyborczy parlament w Frankfurcie i jego rezolucya w sprawie niepodległości Polski. — Rewolucya w Wiedniu. — Lud krakowski powołuje do życia komitety narodowe.— Brak rzutności rewolucyjnej. — Tarnów ustanawia komitet.— Agitacya uliczna we Lwowie: ustanowienie komitetu, adres do cesarza, Józef Dzierzkowski, usposobienie wojska, polityka legalna. — Deputacya do Wiednia z adresem do cesarza.— Przybycie emigrantów wpływa na podniesienie nastroju rewolucyjnego w Krakowie. — Sprawa włościańska.— Agitacya w sprawie onej.— Stadyonowsko-wiedeńska intryga. — Znoszący pańszczyznę patent Ferdynanda I go.—Uwagi socyalistyczne nad nim.— Podstępne zachowanie się rządu "wiedeńskiego wywołuje gniew krakowian. — Castiglione prowokuje walkę uliczną i bombarduje Kraków.— Protest przeciwko zwołanemu do Lwowa sejmowi stanowemu. — Rada Narodowa Lwowska: jej podział i znaczenie. — Legion polski we Włoszech — Manifestacya 15 maja w Paryżu, korzystny wpływ onej na przebieg sprawy polskiej. — Groźne zaburzenia w Wiedniu. — Oktrojowana konsty-tucya. — Zwołany sejm stanowy we Lwowie nie przychodzi do skutku — Zamach na Radę Narodową podnosi jej znaczenie w kraju. — Czasopisma i stowarzyszenia. — Bejrat. — Stowarzyszenie Ziemiańskie. — Kwestya ruska.— Sobór ruski. — Żydzi galicyjscy. — Kwestya słowiańska i kongres słowiański.— Wzmożenie się poczucia narodowego w starodawnych pro-wincyach polskich. — Zaborczość patryotyzmu pangermańskiego. — Sprawa W. Księstwa Poznańskiego na sejmie berlińskim. — Liga Polska.— Wybory w Galicyi do sejmu ustawodawczego w Wiedniu. — Posłowie polscy na tym sejmie. — Kontrrewolucya staje się coraz groźniejszą.— Wzięcie Wiednia szturmem przez żołdactwo słowiańskie. — Czynność prowokacyjna władzy wojskowej w Galicyi. — Manifestacya na uczczenie pamięci Wiśniowskiego i Kapuścińskiego. — Zaleski nowy gubernator Galicyi. —Bombardowanie Lwowa.—Obchód listopadowy w Paryżu, oświadczenia Ewerbecka i Gołowina, mowa Mierosławskiego. — Układ z Rzeczypospolitą Rzymską o legion polski. — Sąd Mickiewicza o polsko-włoskich reakcyonistach, którzy się przyczynili do upadku sprawy narodowej we Włoszech. — Świetna obrona Rzymu. — Trybuna Ludów. — Wiara Mickiewicza w chłopów. — Udział demokratów polskich w bojach niemieckich o wolność. — Powody walki politycznej narodu węgierskiego z cesarzem austryackim.—Skomplikowany charakter wojny węgiersko-austryaekiej.—-Cześć Kossutha dla dowódców powstania polskiego.—Zdanie jego o Mie-rosławskim. — Zatargi z powodu legionu polskiego. — Niepowodzenia węgierskie.—Energia Kossutha ratuje upadającą sprawę.—Dzielność i waleczność polaków. — Zły duch Gorgoi'a. — Plan wkroczenia do Galicyi. --Car rosyjski przychodzi z pomocą cesarzowi austryackiemu. — Upadek powstania węgierskiego. — Krwawe ofiary. — Możliwe następstwa wkroczenia oddziałów węgiersko-polskich do Galicyi. —Wzburzenie w tym kraju. — Spiski w Królestwie Kongresowem i na Litwie.— Zemsta caratu moskiewskiego. — Ściganie myślł buntowniczej.—Najważniejszy skutek wypadków rewolucyjnych. — Ważna wskazówka co do ustroju politycznego w przyszłości. 212