96

 i zamiast przywiązaniem i czcią, — wzgardą i wstrętem go otaczali. Przy takich jako biskup przywarach jakże mógł być wiernym, gorliwym i kochającym naród i kraj ojczysty senatorem, zwłaszcza przy wrodzonych namiętnościach i zimnych samolubstwa rachubach. Bóg zawiódł te rachuby i ukarał dumę. Bez żadnej powagi u narodu, bez wpływu na króla, odepchnięty od wszystkich i wzgardzony wymowną stał się przestrogą dla potomności.