79

 nonik gnieźnieński, kujawski i łowicki, krucyfer arcybiskupi na folwarku Wielka Wieś, dziesięcinach z przedmieścia Piotrkowa, i wsi Świerzewie wraz z młynem,1) Aleksander Magnuski, kanonik gnieźnieński, kujawski i łowicki na dziesięcinach z Niedźwiady,2) Andrzej Leszczyński, kanonik gnieźnieński, synowiec arcybiskupi, na dobrach Konary, Podgorzycach, Ostrowi, Lasach i Przylocie, tudzież na dziesięcinach w Zborowie i Tykadłowie.3) Emfiteuzami na pewien przeciąg czasu opatrzeni zostali: Urban Piasecki, kuchmistrz arcybiskupi na wsi Noskowie,4) Stanisław Łubieński na wsiach Oraczewie i Wójkowie,5) Marcin Pigłowski, starosta arcybiskupi w Łowiczu na wsi Jastrzębia.6)

 Wstąpiwszy na stolicę metropolitalną otoczył się prymas Leszczyński wspaniałym dworem, na wzór dworów panujących. Kanclerzem miał Maryana Wituskiego scholastyka, później proboszcza gnieźnieńskiego, kanonika krakowskiego, łowickiego i głogowskiego,7) prałatami domowymi: Feliksa Rzeszowskiego, kustosza chełmińskiego, kanonika płockiego i łowickiego, Wojciecha Pigłowskiego, kanonika poznańskiego, Stanisława Korczewskiego, kantora łęczyckiego, kanonika kamienieckiego,8) Bartłomieja Łempickiego, kanonika gnieźnieńskiego, Jana Gromadzkiego, kanonika kijowskiego, Mikołaja Trzebuchowskiego, kanonika kujawskiego, Jana Brandysza, kanonika sandomirskiego, Stanisława Niewiarowskiego, kanonika poznańskiego;9) marszałkami dworu: najprzód Aleksandra Sielskiego, kasztelana krzywińskiego, potem Pawła Studzińskiego, podczaszego gostyńskiego,10) podkomorzym Feliksa Rzeszowskiego, kustosza chełmińskiego, krucyferem Bartłomieja Łempickiego, kanonika gnieźnieńskiego, podskarbim Władysława Markowskiego, kanonika gnieźnieńskiego, kuchmistrzem Urbana Piaseckiego, stolnikiem Jana Trzcińskiego, dowódzcą jazdy nadwornej Krysztofa Niedziałkowskiego, koniuszym Macieja Prusinowskiego, notaryuszem Jana Władysława Boruckiego i wielu innych urzędników, dworzanami stałymi: Hieronima Młodzianowskiego, chorążego ciechanowskiego, starostę łowickiego, potem skierniewickiego, Marcina Pigłowskiego starostę łowickiego, Jana Babskiego, starostę zduńskiego, Krysztofa Ruszkowskiego stolnika brzeskiego, starostę łyszkowickiego, Mikołaja Wolskiego dowódzcą piechoty arcybiskupiej, Andrzeja Sarnowskiego, Stanisława Bąkowskiego, Stefana Miręckiego, Wojciecha Ozarnotulskiego, Stanisława Krzyckiego i t. d. 11) Po najeździe szwedzkim dwór ten rozproszył się, a gdy arcybiskupowi przypadło wynieść się na Ślązk, zaledwie kilku dworzan towarzyszyło mu na wygnanie. Po powrocie zaś do kraju z powodu niedostatku kilkunastu tylko prałatów i szlachty otaczało osobę zacnego prymasa.

 Od końca roku 1657 smutno było w dworze skierniewickim, gdyż zacny prymas mimo siły wieku dogorywał dręczony coraz więcej chorobą familijną astrytyzmu. Mimo boleści i słabości brał nader czynny udział w sprawach publicznych i zajmował się interesami Kościoła. Na wiosnę choroba przybierała

1) Archiv. Capit. Gnesn., Liber privileg. ab a. 1646     f. 77. — 2) Tamże f. 78b. — 3) Tamże f. 79. — 4) Tamże f. 56b. — 5) Tamże        f. 60. — 6) Tamża f. 80. — 7) Tamże f. 53. — 8) Tamże f. 53 56 sqq. — 9)        Tamże f. 60 sqq. — 10) Tamże f. 51—79. — 11) Tamże 60 sqq.