588

 niuszego koronnego.1) 31 października były z posłuchaniem u prymasa wszystkie kolegia akademii krakowskiej, na czele mając rektora. Profesorowie uieśli berła. Szkoły nowodworskie śpiewały wiwat księciu.2)"

 W kilka dni po tych uroczystościach krakowskich przeniósł się prymas do Skierniewic, gdzie stale z wyjątkiem podróży i wycieczek krótkich do Łowicza, Gniezna i innych rezydencyi arcybiskupich aż do śmierci rezydował. Dnia 6 listopada roku 1749 objął rządy arcybiskupstwa przez pełnomocnika i referendaryusza swego, Jana Mlickiego, kanonika gnieźnieńskiego3). Przez tego pełnomocnika uwiadomił prymas kapitułę swą metropolitalną o wielkim zaszczycie który spotkał jego i następców na stolicy metropolitalnej. Król August III podniósłszy sprawę przez arcybiskupa Antoniego Krysztofa Szembeka wszczętą, względem uzyskania od Stolicy apostolskiej przywileju dla arcybiskupow gnieźnieńskich noszenia stroju purpurowego czyli kardynalskiego, chcąc przedewszystkiem uczcić i odznaczyć Komorowskiego i wspólnie z nim doprowadził tęż sprawę do pomyślnego skutku, albowiem Stolica apostolska, która w dawniejszych czasach niektórym tylko arcybiskupom gnieźnieńskim purpury używać pozwalała, jak to przechowany w aktach kapitulnych ceremoniał odnośny nuncyusza apostolskiego Mareschotti dowodzi. Papież Benedykt XIV uwzględniwszy przedstawienia króla i Komorowskiego, a przytem rozważywszy wnioski prymasa Szembeka i świadectwo Kapituły metropolitalnej, o którem w żywocie Szembeka była mowa, równocześnie z bullą potwierdzającą Komorowskiego na arcybiskupstwo gnieźnieńskie wydał pod dniem 30 września roku 1749 bullę przyznającą jemu i wszystkim następcom jego na stolicy gnieźnieńskiej prawo używania purpury kardynalskiej 4). Ten zaszczyt, z którego pierwszy korzystał Komorowski,

 filozofii i profesor napisał: Generatio Orbis Poloni inenarrabilis ex novo Adam Celsis-simo etc. Komorowski... Arcbiepiscopo Gnesnensi etc. in ascensu ad thalamum Prima-tialis solli facta. Zamościi 1749. fol. — Zgromadzenie Piarów krakowskich z powodu tejże okoliczności wydało: Majestas Sacrorum in solemni Inauguratione Celsissimi etc., adorata. Cracoviae 1749 fol. — Jezuici wydrukowali panegiryk w wierszach p. t. Desiderium Poloniae, orbis Christiani axpectatio etc. Cracoviae 1749 fol. (Bibliot. Kapituły Gnieźn.) — 1) Bartoszewicz 1. c. str. 7 i 8. — 2) Tamże str. 8. — „Radliński wspomina o jednej jeszcze uroczystości: 1 listopada dawał u siebie ucztę biskup krakowski dla prymasa i licznych gości. Po uczcie kuchmistrzowie litewscy, Załuscy, synowcowie biskupa krakowskiego odbywali egzamen publiczny u stryja z historyi powszechnej polskiej. — 3) Acta decr. Capit. Gnesn. XX, 455b. — 4) Tamże XX, 477: „Benedictus Episcopus, Servus Servorum Dei. Ad perpetuam rei memoriam. Ad decorem Ecclesiae Sponsae Dei, cnius regimini Summi Magistri dignatione praesidimus, nonnulla aliquando, quae inclyti ac praeclara generis nobilitate peculiaribusque a nimi dotibus pollentes Praesules nec non catholici regalesqne et de catholica Ecclesia optime meriti Principes promerentur aposfolica dignitione elargimur, ut et ipsi Praesulus catho-licique Principes in suis precibus de nostra satis liberalitate probati erga nos et Sedem Apostolicam amantes reddantur et benevoli. Sane pro parte charissimi in Christo filii nostri Augusti Poloniae Regis Illustris nobis nuper exhibito petitio continebat, quod cum Ecclesia Archiepiscopalis et Primatialis Gnesnensis, quae de iure Patronatus prae-fati augusti et pro tempore existentis Poloniae Regis ex privilegio Apostolico, cui non est hactenus in aliquo derogatum fore digniscitur, celebris et magni nominis existat ilius