2

 lecz po dłuższym namyśle wolą monarchy roztropnego uważając za wolą Bożą poddał jej się i nominacyą przyjął. Dnia 11 lipca tegoż roku przybył do Gniezna poseł królewski, Marcin Starczewski, dziekan płocki i kanonik gnieźnieński, który przedłożywszy kapitule nominacyą królewską i w przydłuższe] mowie Łubieńskiego na arcybiskupstwo zaleciwszy, wezwał ją, aby niezwłocznie do kanonicznego wyboru przystąpiła. W tym dniu było w Gnieźnie obecnych tylko 13 prałatów i kanoników, którzy tworząc trzecią zaledwie część całej kapituły, z wyraźnego upoważnienia, o którem wyżej była mowa, do wyboru niebawem przystąpili i jednomyślnie głosy swe na nominata królewskiego oddali, zuając go dobrze z jego zasług, cnót i zacności.1) Duchowieństwo i wierni w kościele metropolitalnym licznie zgromadzeni, wypadku wyboru wyczekujący, z niekłamaną radością przyjęli ogłoszenie biskupa kujawskiego jako elekta przez proboszcza Szymona Kołudzkiego uroczyście uskutecznione. Równocześnie delegowała kapituła z grona swego tegoż proboszcza i kanclerza Stanisława Sławieńskiego, aby udawszy się do elekta o wyborze go zawiadomili i na stolicę arcybiskupią zaprosili,2) do króla zaś pismo dziękczynne z odnośnem zawiadomieniem przesłała.3) Papież Urban VIII, znając dobrze Łubieńskiego, nie tylko chętnie

 repetitae eo quo par est animi sensu condolemus, non ex eo solum, quod tam crebro Primatum funera cumulentur, sed praeterea quod cum in Ecclesia et Republica virum Rndmum in Christo Patrem Dnum Joannem Lipski obiisse videamus, cui ob singularia in Nos Rempublicamque et Ecclesiam merita longiores annos vovebamus. Cum vero maturitfri cogitatione deliberandum Nobis esset de Successore, qui patriae et Ecclesiae Primatialem dignitatem posset sustinere, in locum demortui sufficiendo, post varias tandem multiplici mentis nostrae trntina perpensas considerationes in eam Deo cordi Nostri duce descendimus eogitationem, ut Regno Primatem, Ecclesiae Gnesnensi Archi-dioecesanae Archiepiscopum Rndmum in Christo Patrem Dnum Matthiam Łubieński Episcopum Vladislaviensem nominandum esse conseremus, prout per praesentes Devoti, nibus Vestris nominandum esse censeremus, prout per praesentes Devotionibus Vestris nominamus, virum non modo familiae vetustate illustrem, sed morum quoque suavitate. vitae pietate, nec non matura iudicii dexteritate insignem. Non dubitamus igitur Nomi-natum hunc eo quo a Nobis proponitur animo a Devotionibus Vestris acceptandu eins pro more usitato Canonumque Ecelesiasticorum praescripto Devotiones Vestrae adeins. electionem accessuras. Auguramur vero evectionem hanc Rmi in Christo Patris Dni Episcopi Vladislaviensis in Primatialem dignitatem bono Patriae et Ecclesiae futuram cuius virtus in anterioribus, quos laudabiliter gessit Episcopattbus insigniter omnium claruit confessione. Reliquum est minime dubitamus eo alacrins Devotiones Vestras esse conformaturas hoc in passu voluntati et declarationi, quo melius animadvertent, non aliunde quam ex cupido communis Patriae et Ecclesiae boni anirno eam profactam esse. Quod Nuncius noster eo nomine missus prolixiori sermone Devotionibus Vestris demon-strabit. Quas de cetero bene valere cupimus. Datt. Varsaviae die XVIII mensis Junii Anno Domini MDCXLI, Regnorum nostrorum Poloniae IX, Sueciae X Anno." — 1) 4cta decr. Capit. Gnesn. XI, 488. — Liber instatt. B, 158b. 159. — 2) Acta decr. Capit. Gnesn. XI, 488. — 3) Archiv. Capit. Gnesn., Liber install. B, 158: „Sacra ac Serenissima Regia Mtas, Dne Dne Noster Clementissime. Moeror quem recens ex orbitate Metropolitanae Ecclesiae Nostrae et ex repentino obitu duorum magnorum Anti-stitum sub felici et nulla annorum serie extingaendo Sacrae suae Regiae Mtis Regimine hausimus, non mediocriter in nobis mitigatur et expirat, cum Sacra Regia Mtas Vra eum nobis   eligendum  proposuit Archiepiscopum,   cui nos multo aute   eam Sedem Eccle