298

udał się najprzód na akademią do Pragi, a ztamtąd na wyższe nauki teologiczne do Rzymu, które chlubnie ukończywszy, tam do przyjęcia święceń kapłańskich się gotował. Przeszkadzał mu w tem, niewiadomo z jakiego powodu, bawiący tamże domownik i jak się zdaje krewny biskupa krakowskiego, Andrzeja Trze-bickiego, niejaki ksiądz Kamocki, który przejmował listy z poczty pisywane do syna przez Hieronima Radziejowskiego w materyi dyspensy do święceń kapłańskich potrzebnej, co gdy się wydało, młody Michał zmusił go do wydania listów i do więzienia go wtrącić kazał, przez co na siebie zraził wielce rzeczonego biskupa, jak świadczy list Szczuki, opata paradyskiego, dnia 2 kwietnia roku 1668 do Jana Sobieskiego pisany, w celu przejednania przez pośrednictwo tegoż zagniewanego Trzebickiego.1) W roku 1668 widzimy młodego Radziejowskiego krzątającego się po Warszawie, zkąd w początku tegoż roku wybierał się z jakąś sprawą do prymasa Prażmowskiego,2) a w kwietniu wyjeżdżającego ztamtąd, jak się dorozumiewano, do Chełmu i Sokalu w celu nawiedzenia tamże cudownych obrazów N. Maryi Panny.3) Za wpływem Sobieskiego wprawiony na dwór króla Michała, umiał sobie wkrótce zjednać względy tak dalece, że go w poczet sekre-tarzów swoich zaliczył i kanonią warszawską opatrzył, do której przybyła mu kanonia gnieźnieńska fundi Trląg, opróźniona przez przeniesienie z niej na archi-dyakonią Jana Stanisława Zbąskiego, ofiarowana mu za wpływem Sobieskiego przez prymasa Prażmowskiego, na którą się dnia 11 sierpnia roku 1672 licząc 31 lat wieku, przez prokuratora swego Stanisława Marszewskiego, kanonika metropolitalnego iustallował.4) W roku 1673 dnia 12 sierpnia wybrał się z Janem Sobieskim na wyprawę cliocimską, dzieląc z uim uiewygody wszelkie i kapelanując mu aż do końca, za co miał szczęście być świadkiem świetnego opiekuna i krewnego swego zwycięztwa,5) a potem poselstwa do papieża Klemensa X od hetmana Sobieskiego z chorągwią zdobytą na Turkach.6)

Po wstąpieniu na tron Sobieskiego w roku 1674 Radziejowski mógł się spodziewać szybkich promocyi jako blizki krewny króla. Jakoż powołany na dwór królewski, niepoślednią tam odgrywał rolę, zwłaszcza, że się odznaczał gładkością wymowy, pięknem ułożeniem, dowcipem i bystrością rozumu, które to przymioty przy tak bliskiem z królem pokrewieństwie i względach tegoż wielkich

 omnia reperi. Haereditates litibus vexatas, regalia bona discrepta, emphiteuses ereptas paternam gazam bellis, incendiis, exilio, funesta demum othomanica levatione distractam; maternam nullam; haec omnia iniquiore Domum meam agitante fortuna perierunt." — 1) Acta histor. res. gest. Polon. illustr. (Acte Joannis Sobieski) t. I, 343: „A iż mię doszło, wiedzieć, że WMość MPan, iadąc do Częstochowy, masz być w Kielcach u Imci Xiędza Biskupa Krakowskiego, przeto uniżenie proszę, racz go (Michała) insunuować w łasce Imci, który ma urazy nieco do Imci Xdza Kanonika o to, że Xdza Komockiego, domowego a snadź y krewnego Imci wprawił Imć, w Rzymie będąc do więzienia, a dla tego, że przeymuią listy po kilkakrotnie na poczcie, które nieboszczyk wielkiey pamięci Imć Pan Radziejowski pisał do syna in materia dispensationis ad Ordines, przeszkadzał iego expeditiey, w czem tandem deprehensus, wracać musiał listy, a potem subire poenam carceris." — 2) Tamże I, 331. — 3) Tamże I, 343. — 4) Acta decr. Capit. Gnesn, XIII, de die 11 Aug. 1672. — Liber installat. Capit. Gnesn. C, 101b. — 5) Acta histor. res. gest. Polon. illustr. t.I, 1293. — 6) Orgelbr, Encykl. powsz. t. XXI, 888.