233

 wielkich pochwał papieżowi Klemensowi X dnia 20 czerwca roku 1674 i o przeniesienie jego na stolicę gnieźnieńska, usilnie prosił 1). Tegoż dnia nominat pięknym listem zawiadomił kapitułę gnieźnieńską o nominacyi swojej, względom jej się polecając2). Ta otrzymawszy z rąk posła królewskiego, wspomnianego wyżej administratora archidyecezyi, Konstantego Lipskiego nominacyą królewską z wezwaniem, aby do kanonicznego wyboru nominata przystąpiła, na dniu 25 czerwca tegoż roku jednomyślnie i z radością głosy swoje na niego, jako na męża z cnót, gorliwości i mądrości znakomitego, Kościoła Bożego i praw jego obrońcę nieustraszonego i względem rzeczypospolitej wielce zasłużonego, oddała, jak to w akcie wyborczym dobitnie wyraziła8). Tegoż dnia Mikołaj Sławieński, kan

1) Theiner 1. c. III, 529: „Non orbi duntaxat Polono, sed toti Christiano merita Praelati omni commendatione raaioris innotuere. A tribus prope lustris praede-cessor meus divae memoriae Joannes Casimirus illum ad Culraensem Episcopatum nomi-natione sna provexerat, quem furore Suetico vastum et in solitudinem redactum sump-tuose restauravit, altaria et Ecclesias profanatas cultui ac nitori pristino restituit, omni-noque illius industria omnium iudicio temporis illius acerbitati medelam providit et solatium. Sigillum Regni, amplissimum Magistratum a divo praedecessore meo consignatum integro iam octennio moribus integer, modestia compositus, ingenio florentissimus, ita gerit tracfcttque, ut in praeteritum nihil habeat excusandum, omnia summe collaudanda. Haeresim, quae Episcopatus illius praecipuam civitatera Toruniam pridem infecit, adeo perdonrait, ut basilicam sancti Jacobi illius loci praecipuum et fama claram singulari cura, industria, magnanimitate Catholicis assereret, processionis in festo Smi Corporis Christi solemnem pompam per civitatis Lutheranismo imbutae circulos prohibitam ipsemet ingenti animo praesens induxit, Ecclesiam insigncm Lichtofeldensem centum ultra et viginti annos potentia praevalidae haereticae Nobilitatis insessam Romanis sacris vindi-cavit. Torunii, Graudentii, Marienburgi totaque provincia seu dioecesi Pomeraniensi audatiam et insolentiam pravorum ministrorum compescuit, periclitanti Reipublicae quoties maximo zelo, quam prudenti et maturo consilio cum summa animi moderatione prospexit; quanta dignitate et commodo publicas legationes obierit, prolixum esset memorare. Neque vero haec promerita. S. V. censeo ignota, cum quidquid in orbe Christiano agitatur, ad S. V. tanquam ad suum collimet centrum. Humillime proinde ad S. V. postulo, nomi-nationem meam, quam Ordinum Regni consensus, etiam priusquam corona caput meum ornaret. approbavit, rectam gratamque habere velit, ac Praelatum de Ecclesia et Repu-blica optime meritum ad hoc primarium provehere dignetur fastigium... etc." — 2) Za-iuaki 1. c. I, 641: ,,Placuit Superis inclinare cor Regis, ut me ex siugulari sua clementia ad tam sublimem dignatus esset destinare, quod per Ablegatum et literas meas pro iure et more Vobis communico. Perpendo magnitudinem tanti oneris Angelicis humeris formidandam, pensoque tenuitatem meam, terrente me publico Patriae calamitate, quae principaliter primatem tangit et angit. Res quoque oeconomica bonorum et subditorum Archiepiscopatus non leves patitur iniurias et ruinas: committendo me tamen divinae voluntati, fortunae et iucomparabilis Regnantis prudentiae, memor quoque a inventnte fere me esse enutritum in gremio Vestri Capituli, in partem curarum adscitum a piae memoriae Primate Lubienscio, cuius aulae Cancellarius quinquennio fui, gnarus magna ex parte status et personarum Archidioecesis, erigor in spem me in hoc loco non praefuturura tantum, verum etiam profuturum Ecclesiae Dei et Reipublicae. Non tam ergo fiducia mea, quam communi Vestro labore et subsidiis fretus, sortem meam suf-fragiis liberis Electionis canonicae permitto, non dubius rae antiquum confratrem. quasi unum ex vobis favente et unanimi favore vestro prosequendum de quo non ambigens fraterno me amori et benevolentiae commendo." — 3) Ada deer. Capit. Gnesn. XIII, 159b: „In nomine Domini Amen.    Noverint uuiversi et. singuli praesens publicum instru Tom IV.      30