138

 wiedziała, że przez ten wybór Kościołowi pożytku nie sprawi, będąc od dawna pozbawioną prawa wolnego arcybiskupów obierania. W duiu 6 maja roku 1666 do elekcyi naznaczonym stanął na kapitule komisarz i sekretarz królewski, Stanisław Krajewski, kanonik gnieźnieński, który przedłożywszy nominacyą i listy Jana Kazimierza z dnia 30 kwietnia, wezwał ją w jego imieniu, aby nie kogo innego, tylko Prażmowskiego arcybiskupem swym kanonicznie obrała.1) Dziewięciu tylko obecnych było w tym dniu na kapitułę jeneralną zgromadzonych prałatów i kanoników, jako to: Mikołaj Sławiński kanclerz, Władysław Markowski, Władysław Obidowski, Stanisław Karol Grabiński, Filip Dunin, Jan Władysław Borucki, Wojciech Stawowski, Kasper Chudzyński i Stanisław Krajewski. Ci po przeczytaniu listów rzeczonych i pisma Prażmowskiego1) i wysłuchaniu mowy posła królewskiego zalecającej nomiuata, przystąpili do wyboru i wszyscy jednozgodnie głosy swe na Prażmowskiego oddali, poczem go kancler Sławieński zgromadzonemu w kościele katedralnym duchowieństwu i ludowi ele-ktem-arcybiskupem z ambony uroczyście ogłosił.2) Równocześnie delegowała kapituła bawiącego podówczas w Warszawie Andrzeja Miaskowskiego, scholastyka gnieźnieńskiego i administratora opactwa trzemeszeńskiego i referendarza koronnego, aby elektowi doręczył akt elekcyi czyli postulacyi i w jej imieniu na osieroconą stolicę metropolitalną go zaprosił.3) Papież Aleksander VII pod dniem 15 października tegoż roku potwierdził przeniesienie Prażmowskiego na stolicę gnieźnieńską, wskutek czego tenże objął rządy archidyecezyi i installował się w katedrze gnieźnieńskiej dnia 22 listopada przez pełnomocnika swego Stanisława Marszewskiego, naówczas kanonika uniejowskiego i proboszcza janisła-wskiego, późniejszego kanonika gnieźnieńskiego.4) Przypatrzmy się teraz bliżej

 1) Archiv. Capit. Gnesn., TAsty Prymasa Prazmowskiego Nr. 1: „Perillres et Rmi Illres et Adm. Rndi Fratres Perobservandi. Modestiae quidem fuit, novo huic be-neficio Regio ad Primatialem hanc Sedem tristi sane obitu Illrmi et Rmi Dni Venc.eslai de Leszno recens vacuam, me provehenti, impares ferendo tanto oneri humeros subdu-cere; nec eqnidem omisi, quod Hcuit decuitque illud declinare, nisi eousque processissent eorum iussa, qnibus sine ingratudinis vel inobedientiae nota obniti congruum haud fuit. Supernae insuper ordinationi, quae semel destinatis infallibili eventu respondere consuevit, snhmittere sese necessum erat, et licet reluctantem cogere animum ad suscipiendum hocce Principale Patriae decns, tametsi maximis difficultabis ac dispendiis (prout haec infausta ferunt tempora:) obnoxium, uli me praesertim Perillrinm, Revdmarum ac Adne. Ruda-rum DD. Vestrarum fraterna suffragia in Electione hoc consequende iuverint. Cui solli-citandae Secretarium et Ablegatum suum, Sacra Regia Mtos Dominus meus Clementi simus Illrem et Adm. Rndum Dnum Stanislaum Kraiewski, Canonicum Gnesnensem destinare dignata est. Praefidens igitur eornndem benevolentiae et favori, Regiaeque commendationi innixus meam iungo, speroque cum hac priroa occasione tum reliquo vitae mea studio, quod mihi cum Perillribus Rmis et Adm. Rudis DD. Vris decurrendum su-perest, addictione fraterna mihi non defuturas. Easdem innixe amplexus, studia et officia mea hisce affectuossime repraesento. Datum Varsaviae d. ultima Aprilis 1666... Nicolaus Prazmmvski Eppus Luceorien, Cancellarius Begni Nominatus Archieppws Gnesn." — 2) Liber install. C, 40 sqq. 4cta decr. Capit. Gnesn. XII, 651. — 3) Tamże. XII, 652.  —  4) Tamże XII, 680b. 681.