452

 dować Historya schizmy kościelnej i o Gwelfach 4), które w rękopisach różni widzieli 2); w bibliotece zaś leideńskiej przechowują manuskrypt jego o ziemi świętej 3).

 Tak więc arcybiskup Marcin był na swój wiek mężem gruntownie i wszechstronnie wykształconym, przez kilka wieków w świecie uczonym wysoko poważanym i głośnym, który głównie nauce swojej zawdzięczał wzięcie u kilku papieży i wyniesienie na stolicę arcybiskupią 4).

 1) Bzowski, Prop. Hiac. f. 49: E quibus ego vidi: De Schismate Eccl. Grae-corum in bibliotheca Vaticana et Historiam, de Guelfis." — 2) Ossoliński 1. c. I, 323. 3.55. — 3) W katalogu tej biblioteki wydanym roku 1640 in 4. f. 192 przytoczono: Martini Poenitentiarii Papae Descriptio Terrae Sanctae fol. — 4) Trithemiusz (de Scri-ptor. Eccl. f. 133) taką Marcinowi oddaje pochwałę: „Vir in scripturis sacris studio-sus ac eruditus et saecularium literarum non ignarus, in declamandis ad populum serrao-nibus excellentis ingenii fiut etc." Cfr. Ossoliński 1. c. I, 297—355 rozprawę o Marcinie Polaku.