364

 Do kapituły gnieźnieńskiej wszedł Fulko przed rokiem 1213, gdyż w tym roku na dniu 24 czerwca już jako kantor gnieźnieński nadaje wieś swoję dziedziczną, Dobrcz, klasztorowi sulejowskiemu, jak dowodzi dokument przez Iwona, kanclerza książęcego, w Sieradzu tegoż dnia i roku wystawiony 1). Jako kantor gnieźnieński występuje na przywilejach Leszka Białego, i wprawdzie na przywileju wydanym na wiecu w Rozegrochu roku 1222 przysądzającym Iwonowi, biskupowi krakowskiemu, folwark Pełczyska 2) i na przywileju z dnia 23 maja roku 1224, w którym tenże książe nadaje klasztorowi jędrzejowskiemu wieś Czaczów 3). Nie ulega zatem żadnej wątpliwości, że ów kantor gnieźnieński, o którym mówi wyżej przytoczone brewe papiezkie, z naszym Fulkonem jednę i tęż samą stanowi osobę.

 Po śmierci arcybiskupa Wincentego kapituła gnieźnieńska ujęta znako-mitemi zdolnościami i pięknemi zaletami Fulkona, będącego już naówczas archi-dyakonem 4) i zapewne kapłanem, zgodnemi głosy arcybiskupem go swoim obrała i gorąco go Stolicy apostolskiej zaleciła, aby go na tę godność potwierdzić raczyła. Nie ociągała się taż Stolica z udzieleniem mu zatwierdzenia i prekoni-zacyi, znając go już ze wspomnianego wyżej procesu. Wybór kanoniczny musiał nastąpić na początku roku 1232, albowiem papież Grzegorz IX w brewe, wydanem w Narnii na dniu 18 maja tegoż roku, pozwala mu już jako elektowi pobierać nadal dochody z pewnych wsi biskupstwa krakowskiego od biskupa Iwona w dożywocie otrzymanych ze względu na zniszczone przez wojny i napady pogańskich Prusaków dobra arcybiskupie 5). Z tego dokumentu wnosić należy, że Fulko przed swojem wyniesieniem na arcybiskupstwo zasiadał także w kapitule krakowskiej i że się dobrze musiał był zasłużyć biskupowi Iwonowi, skoro go dożywociem na kilku wsiach biskupich obdarzył. Był także poprzednio kantorem wiślickim i jako taki wywindykował należącą do swej prałatury wieś Oględówek, jak dowodzi dokument książęcia krakowskiego, Bolesława, z roku 1250 przysądzający tęż wieś kantoryi wiślickiej na mocy zeznań arcybiskupa i innych świadków 6). Konsekracya nowego arcybiskupa odbyła się uroczyście w kościele łęczyckim r. 1232 w przytomności biskupów: Michała kujawskiego, Wawrzyńca wrocławskiego, Pawła poznańskiego i "Wawrzyńca lubuskiego, dokonana zapewne

 1) Rzyszczewski i Muczkowski 1. c. III, 11. — 2) Dr. Piekosiński, Kod. katedry krak. str. 20. — 3) Tenze Kodex małopol. w Monum medii aevt histor. III, 16: „Fulco Gneznensis ecclesie cantor." — 4) Katalog Arcyb. Qniein. w Monum. Pol. histor. III, 406: „Fulco canonum doctor, ex archidiacono archipresul ekctus." Bużeński 1. c. I, 106. — 5) Theiner 1. c. I, 24, Kod. dypl. wielkopl. I, 120: „Gregorius epis-copus (etc.), dilecto fllio .. . electo Gneznensi salutem (etc.) Assumptus nuper ad regimen Gneznensis ecclesie, que in medio prave nationis est et perverse, eo amplius nostri favoris presidium tibi nosoitur oportunum, quo fortius predicta ecclesia per tirampnos et paganos circumpositos allisa est hactenus, et adhnc allidi proponitur diversis et variis fiuctibus tempeatatum. Cum igitur ex hoe usque adeo attenuate sint eiusdem ecclesie facultates, quod te non posse de hiis sustentari proponas, nos tuis precibus inelinati... concedimus. ut, si est ita, redditus quarundam villarum Cracoviensis ecclesie a bone memorie. ., episcopo Cracoviensi olim in benencium tibi concessos valeas usque ad nostrum benepla-citum retinere." — 6) Dr. Piekosinski, Kod. dypl. katedry krak. 38. 39.