261

 kowa i Gazewa, W tym kościele do rzędu kolegiat wyniesionym miał według ustnego na miejscu utrzymującego się podania pobożny fundator grób sobie obrać, w którym też zwłoki jego na wieczny złożono spoczynek. Gdy około roku 1300 miasto dla wylewów Prosny na dzisiejsze przeniesiono miejsce, kościół Mieczysławów rozpadł się w gruzy i dziś śladu jego ani grobu fundatora nie widać1). Wkrótce po konsekracji kościoła jędrzejowskiego sędziwy arcybiskup Jan, zjechawszy do zamku żnińskiego, zaniemógł ciężko i po krótkiej chorobie do lepszego przeniósł się żywota w roku 1167, jak słusznie zupełnie podaje Da-malewicz2), skoro według wyżej wspomnianego dokumentu przy konsekracyi rzeczonego kościoła w końcu roku 1166, lub na początku roku 1167 odprawionej wraz z biskupem krakowskim Gedką był obecnym3), a następca jego, bł. Bogumił w roku 1167 zasiadł na stolicy metropolitalnej, jak to niżej zobaczemy. Według zgodnego podania Długosza, który mylnie śmierć jego kładzie w roku 11654) i Damalewicza śmiertelne zwłoki jego sprowadzono do Gniezna i w tamtejszej katedrze, którą na jego prośby książe Mieczysław ołowiem pokrył, na wieczny złożono spoczynek5). Ostatni oddaje zmarłemu pochwały jako arcypa-sterzowi ze wszech miar pochwały godnemu 6).

 1) Długosz 1. c. lib. V, 489. Balinski, Starozytna Polska t. I, 146. Rubr. dyec. kuj.-kaliskiej z r. 1875 f. 44. — 2) Series Archiep. Gnesn. f. 100. — 3) Rzy-szezewski i Muczk. 1. c. t. III, 6. 7. — 4) Długosz, Hist. Pol. lib. V, 508: „Joannes prrmus alias Janislaus G nesnensis Archiepiscopus annis 17 regiminis onere expleto (1165) moritur et in Gnesnensi Ecclesia sepelitur". — 5) Damalewicz 1. c. f. 100: „Anno Cbristi 1167 morbo familiari, quo vebementius angi solebat ischidiaco Zuini consumptus obiit. . . . Ad Metropolitanam Ecclasiam elatus ibi diem beatae immutationis praestolatur". — 6) Tamże: „Mira et incredibili pietate ardentique studio erga cultum divinum lauda-tissimus Pontifex: clarum sui aevi Antistitum Regni Poloniae sidus".