III.

BOSSUTA.

 Wszystkie starodawne kroniki i roczniki wymieniają jako następcę arcybiskupa H ipolita Bossutę, który zasiadł na stolicy metropolitalnej w r. 10271). Tylko dwa z tych źródeł mylnie podają datę śmierci pierwszego: kodeks królewiecki Rocznika Małopolskiego rok 10312) i Katalog Arcybiskupów Gnieźnieńskich rok 10203). Ostatnie źródło mieni być Bossutę Polakiem 4). Tak samo utrzymuje Długosz5), a za nim Stanisław Bużeński6) i inni, zaliczając go do rodu Wieniawitów i chcą go mieć synem Dobiesława Persztena, marszałka księżnej Dąbrówki, żony Mieczysława I, który przybywszy z księżną do Polski, tam się osiedlił i był protoplastą znakomitej familii wielkopolskiej Leszczyńskich7). Okolski, odwołując się na rodowód w archiwum familijnem Leszczyńskich przechowany, ten sam Bossucie przypisuje początek i herb, w tem atoli różni się od innych, że mu za ojca daje nie Dobiesława, lecz Filipa8). Damalewicz, zgadzając się z poprzedzającymi co do pochodzenia Bossuty i herbu rodziny jego, lecz nie podając imionia ojca jego, utrzymuje, że w roku 1027 po śmierci Hipolita z grona kapituły metropolitalnej wybrany został jednozgodnie następcą jego za przyzwoleniem Mie

1) Bocznik Kapituły krakowskiej w Monum. Polon. histor. II, 794: „1027 Ypolitus arehiepiscopus obiit, Bossuta suceessit." Bocznik krakowski i Traski tamże II, 830: „1027 Ypolitus archiepiscopus primus obiit, Bossutha successit secuudus." Bocznik Sędziwoja tamże II, 873: „1027 Ypolitus archiepiscopus obiit. Cui Bossuta succedit." Rocznik Małopolski tamże III, 144: „1027 Ipolitus archiepiscopus mortuus, sibi Bossuta succedit secundus," — 2) Rocznik Małopolski tamże III, 144. — 3) Monum. Polon, histor. III, 405. — 4) Tamże: „Bossuta Polonus." — 5) Vitae Archiep. Gnesn. Ms. Bibl. Ossolińskich. — 6) Żywoty Arcyb. Gniezn, wyd. Malinowskiego t. I, 37. — 7) Tamże I, 38. Niesiecki 1. c. III, 81.- 8) Orbis Polonus t. III, 293,