XIV. Kod. Sier. I. (Sierakowskiego Iszy; — Sieracov. I). Non debet feprehensibile nec mirum iudicari, si secundum tempo- [f. 1]1) rum varietatem consuetudines et facta humana variantur, cum cuilibet populo non sufficiat virorum fortitudine pollere vel amicorum aut armorum pulcri- tudine esse ornatum, si moribus et statutis non fuerit decoratus. Et ob hoc nos K a z i m i r u s, Dei gracia rex Polonie, una cum baronibus nostris, nutu et voluntate Dei considerantes, quod iuxta temporum antiquitatem, in terris dominio nostro subiectis plerumque cause in iudiciis non uniformiter, sed secundum capitum et animorum diversitatem, quamvis super uno et eodem facto vario et diversimodo deducuntur et diffiniuntur, ex qua varietate que- stiones seu cause plerumque post multiplices vexaciones remanent quodam- modo immortales, quapropter ad laudem Dei omnipotentis et beate Marie virginis tociusque curie celestis, et ad profectum, commodum et utilitatem nostrorum subditorum decrevimus dictorum iudiciorum seu causarum decidere et evellere varietatem, volentes et statuentes, quod deinceps perpetuis tem- poribus iuxta infrascripta duntaxat statuta omnes et singuli iudices terrarum nostrarum debeant et teneantur iudicare et eadem statuta districte et firmi- ter observare 2). || [f. 10] 1) Na górnym marginesie tej kartki inna ręka z drugiej polowy XV w. zamieściła w for- mie nagłówka «Statuta Vyslyciensia«. Ta sama ręka napisała u góry wszystkich następnych kartek ręk. Sier. I. »Vyslyciensia«. 2) Pod głównym textem pisarz na dolnym marginesie zamieścił jeszcze: pena{ pyanthnadzesta III marce. zycmdnadzesta XIIII marce,