KODEKS PUŁAWSKI II. [56] De profugis extra regnurm. CXXXIII. Statuimus, quod si aliquis coram nobis vel nostro capitaneo de aliquo crimine vel maleficio fuerit accusatus (et) ad ostendendum suam innocenciam per nos vel nostrum capitaneum non fuerit admissus, et ob hoc ipsum fugere contingat, et ne huiusmodi fuga ad infamiam reputetur, idem fugiens reverendo in Christo patri domino episcopo Cracoviensi aut palatinis Cracoviensi aut Sandomiriensi protestabitur, quod nos aut capitaneus noster ad expurgandum ipsum admittere nolumus. || Et talis palatinus noster [p. 67] illius terre profugo treugas duorum mensium dare poterit et ipsum profugum servare, infra quod tempus idem palatinus apud nos vel nostros successores eidem profugo querat graciam et favorem, ut ipsum ad iusticiam admittamus. Quod si predicta palatinus non poterit obtinere, quod eundem ad expurgandum suam innocenciam admittere non vellemus, extunc palatinus ad metas terre sue eum conducere tenebitur. Qui a tempore conductus palatini infra annum terre, regno et terrigenis nocumenta inferre non debebit, uxore sua in bonis suis pacifice infra annum predictum dimissa et quiete. Quo anno evoluto, infra quem graciam nostram semper querere debeat, et si ipsam invenire non poterit et prefatus profugus aliqua nocumenta regno vel terrigenis intulerit, propter hoc infamis non debet reputari, nec ipsum per terrigenas captum ad mortem nobis aut nostro capitaneo dare tenebuntur; nec propter hoc indignacionem aut offensam nostram incurrant terrigene supradicti. Si vero maliciose et absque culpa contigerit profugere et iuri parere noluerit et pro. fugiendo nocumenta regno et terrigenis intulerit, bona ipsius immobilia preter dotalicium uxoris, camere nostre perpetuo applicentur, mobilia vero inter nos et barones nostros per medium dividantur. Et si raptus (s) fuerit per quempiam, in gracia nostra consistat, nec propter captivitatem eius per amicos debet aliqua indignacio vel inimicicia occulta vel manifesta suboriri; uxor vero sua in dotalicio suo remanebit, prout superius est notatum, vel ipsum vendere liberam habeat facultatem. De kmethonibus fugitivis. CXXXIV. Preterea statuendo declaramus, quod cum a nobis sive a quocunque alio domino nobis subdito kmetho effugerit absque culpa domini sui, idem kmetho fugiens nullum ius acquirat tamdiu, quamdiu domino suo de mansione sua non constabit. Secus si domino suo de mansione sua constiterit et infra annum ipsum iure non pecierit, extunc post annum repetere voluerit 1) iure suo si (s) sibi hoc facere licebit. Quod si profugus propter austeritatem seu rancorem domini sui redire etiam iure convictus noluerit, extunc decernimus, quod idem fugiens domino suo tres marcas pro pena et censum 1) Cod. valuerit.