PRAWO DLA WSI MIASTA POZNANIA RATAJE 30 Artykuł 18. A gdyby ktory z gospodarzy teraz i napotym będących do takiej sta- rości przyszedł, aby około gospodarstwa więcej pracować nie mogł, takowy synowi swemu do tejże pracy najsposobniejszemu za konsensem IMciow pa- now szafarzy natenczas będących gospodarstwo spuścić będzie powinien, aby tak ani czynsz i inne prowenta miejskie publiczne nie upadały, ani też grunta nie pustoszały. Artykuł 19. Ponieważ zaś ci gospodarze ratajscy wspolne i wzajemne z gospodarzami zegierskiemi dla inwentarzow swoich mieć będą pastwiska, a gospodarzea ze- gierscy przy kollacji sobie prawa także na podobne, jako i w Ratajach, czyn- szowanie danego usilnie o to suplikowali, aby gospodarzom ratajskim obcego bydła wszelkiego rodzaju na paszą przyjmować nie wolno było, a to z tej przyczyny, że dla bydła obcego, nie mając wiadomości, czy takowe bydło jest z miejsca zdrowego, po kilka razy inwentarze swoje powietrzną plagą zarażone mieli, skąd wielką i niepowetowaną szkodę odnieść musieli, zaczym słuszną ich zważywszy prośbę, ustanawiamy i surowo pod karą na przeświad- czonego ktorego gospodarza sztrafy piąciu talarow zakazujemy, aby żaden z gminu ratajskiego gospodarz bydła obcego na paszą do siebie nie przyjmował. Artykuł 20. Jeżeliby zaś tak zgromadzenie zegierskie, jako i gmin ratajski, mając pewną i nieumylną wiadomość, że bydło jest z zdrowego miejsca i żadnej niepodlegające zarazie, a zatym żadnego niebezpieczeństwa dziedzinom obiema i ich inwentarzom nie przynoszące, zniosłszy się wzajemnie z sobą na to po- zwolili, aby bydło i inwentarze jakoto z miasteczka i grobli przyjmować na paszą mogli, tedy im to uczynić wolno będzie, tą jednak kondycją (a to z przyczyny wzajemnego na obydwoch dziedzinach pasania), aby zatwor od takowego bydła według dawnych zwyczajow przychodzący przez połowę tak do zgromadzenia zegierskiego, jako i gminie ratajskiejb należał. Artykuł 21. Że zaś na tychże pastwiskach i łąkach znajduje się margiel, ktory mia- sto na potrzeby swoje i pożytek za dyspozycją JMci pana szafarza pierwszego corocznie kopać zwykło, więc ten margiel na potrzebę miejską ekscypujemy. Artykuł 22. Żęby jednak przez ustawiczne marglu kopanie pastwisk i łąk dziedzinom obiema, to jest tak zegierskiej jako i ratajskiej, zaczasem nie ubywało, więc ustanawiamy, aby tak zgromadzenie zegierskie, jako i gmin ratajski, miejsca te, z ktorych margiel wykopany będzie, upatrzywszy czasu sposobność i opo- 30. a W tekście: gospodarz. b w tekście: ratajskiego.