z 1737 R. 28r 9no. Kasper Rysz z żoną Barbarą, z synem Janem, corkami, pierwszą Anną, drugą Małgorzatą, trzecią Wolborgien, czwartą Barbarą, na całej roli alias na całym hubie. 10mo. Hans Schnayder z żoną Anną, z synami, pierwszym Janem, dru- gim Piotrem, trzecim Janem, na poł roli kmiecej alias na połhubie. 11mo. Franc Hirsz z żoną Katarzyną, z synami, pierwszym Piotrem, dru- gim Andrzejem, na całej roli kmiecej alias na całym hubie. 12mo. Jurga Hirsz z żoną Marjanną, z synem małoletnim Janem, na poł roli kmiecej alias na połhubie. 13mo. Adam Petz z żoną Barbarą, z corką małoletnią Marjanną, na poł roli kmiecej alias na połhubie. 14to. Konrad Schnayder, syn Hansa Sznaydra, z żoną Marjanną, na poł roli kmiecej alias na połhubie. 15to. Elżbieta Fischerowa wdowa z synami, pierwszym Janem, drugim Wi- tem i corką Kunegundą, na trzech częściach roli alias na trzech częściach huba. 16to. Frydrych Sznayder, syn Hansa Sznaydra, z żoną Magdaleną, z sy- nem małoletnim Janem, na poł roli kmiecej alias na połhubie. Ciż. ludzie in fundamento kontraktu z Jegomością panem Michałem Czem- pińskim obligowali się z sukcesorami swymi okupnem prawem na tym fol- warku Dąbcu zostawać, i tak każdy gospodarz corocznie czynszu wypłacać powinien po dwanaście reystalerow, każdy talar rachując po tynfach pięć, co na polską białą monetę rachując uczyni tynfow sześćdziesiąt, to jest z całej roli kmiecej a z niemiecka z całego huba. Ktore role lub huby na dwanaście gospodarzy wydzielone przeto rachuje się, lubo gospodarzy jest in numero szesnaście, jako wyżej są opisani dla podzielenia rol między siebie, jednak tylko za dwunastu gospodarzy na tymże to Dębcu powinni się rachować. Od każdego zaś gospodarza jako się ugodzili po reystalerow dwanaście alias tyn- fow sześćdziesiąt, wynosi summa coroczna reystalerow sto czterdzieści i cztery albo tynfow siedemset dwadzieścia. Ktorą takową ugodę i podjęcie się prawa okupnego tym ludziom dąbczyńskim przyznajemy i onych przy takowej ugodzie zachować chcemy i zachowujemy, z tą jednak kondycją: lubo tego wieku jest szesnaście gospodarzy a na dwunastu tylko są role wydzielone z łąkami, ogro- dami i budynkami, in casu, (czego Boże zachowaj), mniejby gospodarzy zosta- wało, natenczas pozostali gospodarze lub wdowy pozostałe rol tych wszystkich zażywać albo ich sukcesorowie będą powinni i obligują się i czynsz pomie- niony bez wszelkiej ekskuzy wypłacać miastu Poznaniowi deklarowali. Tę zaś jednak summę, aby ciężkości ci ludzie nie mieli, jakoż się i sami tak obligowali, dwiema ratami wypłacać mają, połowicę czynszu na święto świętego Marcina, drugą zaś połowicę na święto Najświętszej Panny Gromnicznej, to jest po sześci reystalerow na jedną ratę, ażeby summa corocznie expresse reystalerow sto czterdzieści i cztery albo tynfow siedemset dwadzieścia wynosiła. A po- nieważ pomienioni ludzie i całe zgromadzenie folwarku Dębca zostali długu rzetelnego JMości panu Michałowi Czempińskiemu summę reystalerow (każdy Archiwum Komisji Prawniczej. T. XI 36