Z 1684 R. 169. działa się. A tak zniosszy się z J. p. administratorem, vindicare iniurias po- winien, na co koszt obmyślić powinien skarb J. K. M., p. n. m., za asygnacją JegoMości pana administratora, z ktorego rationes przed tymże dać powinien. 22. Jurgielt zaś doroczny ma z skarbu J. K. M. quotannis zwyczajny do- chodzić, nic nie uzurpując, coby było cum gravamine poddanych. Pisarz pro- wentowy nie będzie presumował sobie tantum, ale jako wyraźna jest wola J. K. M., p. n. m., przez informacją ze skarbu nam daną, jako ustawy i re- skrypta sonant, mając dependencją od J. p. administratora, swoim tylko kon- tentując się jurgieltem zostawać powinien. 23. Tenże pisarz prowentowy co rok przed J. p. administratorem powi- nien się rachować z przychodow i rozchodow; także i wojci aby pod tenże czas ze wszytkiego gospodarstwa swego rationem oddawali i generalne kwity od J. p. administratora otrzymywali, z woli J. K. M., p. n. m., przykazujemy. 24. Piszcze te cale jest zniesione z włok czynszowych; z zaściankow zaś, ktore rożnie rożni, a zwłaszcza obcy ludzie, nawet z Kurlandji, trzymają, po- winni piszcze dawać, bo wielka jest praca do zebrania onych. Ktore to pisz- cze z zaściankow in supplementum na rożne expensa ekonomiczne ma ce- dere, i nie wprzod do zażywania accedere powinni tych zaściankow, ażby pierwej czynsz należący do skarbu J. K. M. wypłacili, czego dopilnować każda wieś powinna, a najbarziej ławnicy, wojci, pod utraceniem wojtowstwa. 25. A że niektorzy, porzuciwszy grunta we wsiach na zaścianki, ex quo stamtąd czynsz mały currit, przynieśli i tam mieszkają, w czym wielka krzywda jest ludziom ekonomicznym, iż mały profit idzie do skarbu J. K. M., tedy słuszna rzecz koekwować mieszkańcow zaściankowych z włokami we wsiach zostającemi. Co my do dalszej woli J. K. M., p. n. m., odkładamy. 26. Starać się będzie J. p. administrator i wojtom surowie przykaże, aby pustki osadzali, jakoby do skarbu J. K. Mości prowent currere mogł, ale nie chło- pami wieczystymi (bo z tej przyczyny zawody zwykły bywać), lecz wolnymi. A ta- kowym wszytkim nowo przybyłym poddanym, ktorzy się na pustkach mere i odłogach zachcą sadowić, od czynszu do lat dwocb, od wybiorkow i wszel- kich powinności do lat trzech albo czterech currere ma od J. p. administra- tora libertacja. 27. Pogorzelcom też, ktorzy z dopuszczenia Bożego przez ogień szkodę w budynkach i w bydle i we zbożu poniosą, takowym czynsz na rok jeden abo dwa odpuszczonym być ma a od powinności dwornych prywatnych do roku albo kilka lat wolni być mają, w czym JegoMość pan administrator animadwersją uczyni według dawnego zwyczaju i porządku szkody poniesionej. 28. Znajdują się też tacy chłopi, iż zawsze ciągną wszelki podatek aż do ostatniej egzekuciej. A gdy egzekucja nastąpi, wszytkie pochowa mobilia, że niemasz czego i grabić, i tak sine omni fortuito casu rok po roku na reszcie zostają. Takowych tedy hultajow aby ekonomja nie cierpiała, posta- nawiamy, i żeby, jeśliby się nie poprawili, na to miejsce innych za wiado- mością J. p. administratora wojci osadzali. Archiwum Komisji Prawniczej. T. Xl. 22