1703 57 36. Halicz, 27 lutego 1703. Laudum sejmiku ziemskiego. 1. My rady, dygnitarze, urzędnicy i wszystko rycerstwo ziemi halickiej i powiatów trembowelskiego i kołomyjskiego, za uniwersałem 1 J. Kr. Mci p. n. m. Augusta Wtórego do Halicza, miejsce consultationum zwyczajne na dzień 27 miesiąca lutego zgromadzeni, naprzód Bogu Wszechmogącemu humillimas fundimus gratias, że in hoc turbulentissimq Rzptej statu, ze wszyst­kich granic zmięszanego, jeszcze in extento trzyma brachio, a potem J. Kr. Mci Najjaśniejszemu Augustowi Wtóremu p. n. m., że w tych zamięszaniach osobliwą o wolnym narodzie a podda­nych swoich ma pieczę i staranie, maiestati condignum uniżoności oddajemy votum. 2. A że usus et praxis sejmików naszych obtinuit, że bez dyrektora koła naszego też sejmiki2 inchoari et tractari nie mogą, tedy uprosiliśmy e medio nostri zgodnymi głosami za dyrektora koła naszego tegoż W. IMci p. Władysława Skarbka, skarbnika podolskiego, pod któ­rego laską takie stanowiemy laudum. 3. Zawsze nam, obecna tern bardziej, innixa cordi Najjaśniejszego króla IMci p. n. m. około świątnic Pańskich, całości praw ojczystych i prowincyi w tej Koronie będących, także dobra pospolitego, zachowania wolności praca, bezprzestanne zgoła staranie w sercach naszych reciprocam majestatowi J. Kr. Mci sprawiła propensionem, że przy dostojeństwie majestatu J. Kr. Mci p. n. m., zachowaniu praw i wolności naszych zdrowiem i personami naszymi sta­wać będziemy jednostajnie zgodziliśmy się. 4. Ponieważ na przeszłym sejmiku obraliśmy byli i podatek uchwaliwszy trzy cho­rągwie powiatowe na zaszczyt tutejszego kraju podnieśli, a jedna z nich, t. j. IMci p. Telefusa, stolnika latyczowskiego do komputu się Rzptej udała, tedy dwie chorągwie, t. j. W. IMciów pp. Kurdwanowskiego, miecznika i Jastrzębskiego, wojskiego ziemi halickiej constanter officia swoje kontinujących, zachowujemy w służbie i żołd onych u IMć pp. poborców, na przeszłym sej­miku obranych, pokazujemy. 5. Że dotąd pogłównego, na przeszłym sejmiku uchwalonego, niektórzy ziemianie nie wypłacili, tedy do brania tego podatku dawnym IMć pp. poborcom pozwalamy, a to in recompensam pozwolonej sobie largicyej, nad którą więcej pozwalać sobie nie powinni, tylko jako anteriora lauda o tym podatku świeżo postanowione obloquuntur. 6. Słuszna wniesiona IMci p. Dymideckiego, stolnika owruckiego quaerimonia meruit kompassyą, że jeżeliby successu temporis miał nastąpić sejm exorbitantiarum, unamimi consensu promowować interes IMci obiecujemy. Którego sejmu gdyby fatali casu niedoszła natura, a try­bunał nastąpił, tedy instantiales do trybunału koronnego że będzie miał z koła naszego litteras, upewniamy, jako i teraz IMci p. marszałka koła naszego uprosiliśmy. 7. Na ostatek kiedy certae, ile pod ten czas w kole naszem probantur rationes, visum de consensu omnium tenże sejmik limitować, jakoż onże ad diem secundam Maii anni currentis limitujemy pod laską tegoż W. IMci p. dyrektora naszego, albo in casu lub legalem absentiam IMci pod inszym, na którego się bracia zgodzą, na którymże sejmiku rigor supra retentores et 1 Uniwersał króla z daty Toruń, 20 grudnia 1702 w Castr, Tremb. 147 p. 58—62. 2 W rkp. sejmiku. Akta grodzkie i ziemskie XXV. 8