5-6 1591 9 za p. Herburtowskim, za p. Chocimirskim Wojciechem, za p. podczaszym halickim, za p. Bełzeckim Jędrzejem, którzy dawno na posłudze Rzptej ustawicznie trwają, niemając żadnej nagrody, prosić. Za p. Janem Potockim i bracią jego, którzy wszyscy służbą Rzpltej się bawią, prosić, aby im było nagrodzono, więc też i o zapłatę, którą im winno w skarbie za służbę ojca ich i o pieniądze z Borka, który mają w sumie piąciu kroć sto tysięcy złotych. Za pp. Kuropatwami, których ojciec i oni sami na koniech swoich siedząc służą Rzpltej a teraz skazani Boga wszechmogącego, ojca i majętności wszytkie postradali, aby mogli mieć poratowanie prosić i o to, aby te przywileje przez Tatary poszarpane teraz na tym sejmie były im restaurowane. Za p. Korycińskim, który mężnie piersiami swemi zacnym rycerzem Strusem nieboszczykiem zastawiwszy się, a za nieszczęściem, przez pohańce był pojman, zaczem i zdrowia i majętności swej uszczerbek wielki popadł. 23. Na które poselstwo użyliśmy braci swej, mianowicie z powiatu halickiego IMć pp. Prokopa Sieniawskiego podczaszego J. Kr. Mci i Prokopa Raska podkomorzego halickiego, z trembowelskiego powiatu IMci p. Mikołaja z Buczacza Jazłowieckiego śniatyńskiego etc. starostę i p. Wojciecha Starzechowskiego, z kołomyjskiego powiatu IMci p. Jana Potockiego z Potoka pisarza wojska J. Kr. Mci i rotmistrza a p. Jana Swirczowskiego wojskiego halickiego. Którą instrukcyą IMciami rękami swemi podpisujem i pieczęciami swemi pieczętujemy. Rpk. B. Ossol. 1926 f. 22-25. 6. Halicz, 12 marca 1591. Laudum sejmiku halickiego. 1. Za złożeniem sejmu walnego warszawskiego; zjazdów po wszystkiej, Koronie po skoń­ czeniu tegoż sejmu w czasie zjechawszy się tu do słuchania pp. posłów swoich i wyrozumiawszy z nich łaskę wielką miłościwą J. Kr. Mci przeciwko Rzptej, matce naszej tej Korony polskiej, że wszystkie niedostatki i potrzeby jej jako pater patriae zachowując sławę starożytną et dignitatem tejże Rzpltej osobą swoją pańską zwłaszcza z nieprzyjacielem Krzyża Świętego raczej już Rzpltą pokrywać i zastępować raczy, za co Panu Bogu Wszechmogącemu, że nas takim panem opatrzeć raczył dziękując J. Kr. Mci poddaństwo swe wierne oddając na te czasy wdzięczni tego będąc od J. Kr. Mci p. n. dla poratowania dalszego odprawowania tych spraw, szkody wszystkie nam i poddanym naszym obywatelom ziemi halickiej i powiatu halic­kiego, trębowelskiego i kołomyjskiego przez pp. żołnierze poczynione J.Kr. Mci p. n.m. darujemy takim sposobem. 2. Gdy J. Kr. Mć. zlecić komu albo zesłać kogo raczył, do któregobyśmy wszystkie regestra swych i swych poddanych krzywd podali, których zapłata miałaby być w Lublinie pro tempore według konstytucyej warszawskiej, albo jakiby sposób najlepszy król IMć mógł naleść dochodzenia na panach żołnierzach sobie zapłaty szkód naszych, to tylko przy sobie zostawiamy: mordy, gwałty, usilstwa, podajemy według konstytucyej teraźniejszego sejmu, prosząc uniżenie o to, aby J. Kr. M. raczył tak obmyśliwać do końca miłościwem staraniem swojem, jakobyśmy byli bespieczni w domach swoich od nieprzyjaciela Tatarzyna i Turczyna. 3. A iż nam też pp. posłowie nasi dali sprawę, jakoby IMci pp. bracia nasi Wielkiego Księstwa Litewskiego tak do zapłaty żołnierskiej, jako też do odprawowania inszych potrzeb Rzpltej nie chcą nam być pomocni ani się też przykładać, choć są jedno ciało, jedna Rzplta Akta grodzkie i ziemskie XXIV. 2