1679 419 zwykliśmy dopomagać ciężarów, stosując się ad mentem constitutionis modernae, i wzięcia sumy półosmu tysięcy zł. p. przez IMć posłów do ziemi naszej ad exolutionem onerum Reipublicae do skarbu należących, ponieważ nullo modo alia contributione ta suma dla zniszcze­nia dóbr et inopiam ubogich ludzi, jednych niedobranych, drugich częścią z niewoli ciężkiej Porty ottomańskiej wyszłych i eliberowanych wypłacić nie może, ultimum de cineribus adhibendo medium rogowe od bydła pożytkowego i roboczego, t. j. od wołu, konia roboczych i krowy pożytkowej po groszy dziesięci, także od owcy dojnej po groszu jednemu, od domów zaś szynkownych tak w rynku jako i w ulicach zostających, po złotemu jednemu praesenti laudo na dwie racie uchwalamy i postanawiamy, który podatek zarówno i Żydzi płacić powinni. 3. Pierwsza rata poczynać się ma a die prima Augusti ad ultimam eiusdem mensis, druga a decima quinta Septembris także ad ultimam tegoż miesiąca currere tylko należeć będzie. A po wyściu tego IMciów pp. officyalistów grodzkich halickich lubo też in absentia IMć p. pi­sarza samego IMci p. podstarościego bratersko upraszamy, aby causas fisci extra cadentiam quorumvis terminorum cum poenis contra retentores sancitis sądził, de retentoribus przez IMć p. wicesgerenta exekucye czynił. Do którego to podatku za egzaktora IMć p. Stefana Kurdwanowskiego, podstolego kijowskiego, uprosiliśmy, onemu kwitowego po złotemu pozwalając, hoc tamen praecauto et praecustodito, żeby ducta proportione brał IMć p. poborca kwitowe z ubo­gich ludzi, aby kwitowe non superet exakcyą rogowego. 4. Atestacye jednak super quantitatem bydła u kożdego w dobrach zostające sami IMć pp. possessorowie i dzierżawcy fide honore et conscientia rękami swymi podpisane do IMci p. poborcy wydawać powinni będą et obligantur. 5. Stosując się przy tem do konstytucyej teraźniejszej, na przyszłą, da Bóg, komisyą do Lwowa IMć p. Krzysztofa Skarbka, sędziego ziemi halickiej, obieramy i uprosiliśmy. Któremu bratersko krzywdy i potrzeby ziemi naszej zalecamy, aby pro dexteritate sua in tot subselliis nam probata ab omni et quavis impetitione ziemie naszej, tot malis uciążoną od skarbu bronił i onej aggravare nie dopuścił. Któremu że ob egestatem ziemie zdezolowanej więcej na expensa interes samejże ziemie naszej pociągające, dać nie możemy zł., tylko 600 pozwalamy, obligati zo­stając za te IMci fatygi pracy i spezy nasze każdego czasu i miejsca rekompensować braterską powolnością. 6. Więc że IMć pp. posłowie nasi intervenientibus gravissimis materiis consiliorum sa­lutem ojczyzny naszej pre se ferendo przy nieznośnych niewczasach z wielką spezą i nadwątle­niem zdrowia swojego, na sejmie przeszłym w Grodnie szczęśliwie odprawionym supra spem et legem longum tempus consumpserunt, ziemia nasza, że condigne rekompensować nie może, exhausta et pressa tot calamitatibus dwa tysiąca jednak unanimi consensu IMciom pozwalamy i postanawiamy. 7. Zdało się przy tem de unanimi consensu z pewnych racyi pro integritate ziemi naszej et consiliorum sejmik nasz teraźniejszy relacyjny do innego czasu prorogować, jakoż za spólną zgodą ad verbum placet autoritate conventus praesentis ad diem 19 Junii prorogujemy i od­kładamy. Które to sancita unamimi consensu postanowione i umówione IMci p. marszałkowi koła naszego, aby każdemu innotescant, ręką swą podpisać i do grodu podać zleciliśmy. Działo się w Haliczu w kościele farskim, na miejscu consultationum zwyczajnem, die vigesima quinta Maii millesimo sexcentesimo septuagesimo nono. Piotr Stanisław Kuropatwa, marszałek na ten czas koła rycerskiego ziemi halickiej i powiatów należących. Castr. Hal. Rel. 181 p. 1773-1776.