1734 77 30. Pod Kobylnicą, 21 sierpnia 1734. Laudum obozowe generału województwa ruskiego. 1. My rady, dygnitarze, urzędnicy i całe rycerstwo generału województwa ruskiego przy wierze św. katolickiej utrzymaniu praw, swobód i wolności naszych szlacheckich, także circa liberum veto, wolnej elekcyi królów polskich panów naszych, jako i przy dostojeństwie maje­statu IMci Stanisława Pierwszego p. n. m. legitime obranego skonfederowani, a za uniwersa­łami ś. p. J WIMci p. Jana z Bużenina na Miżyńcu Mniszka, podczaszego ziemi przemyskiej marszałka konfederacyi naszej, in prementi casu et necessitate Reipublicae na pospolite ruszenie wydanemi in campum martialem educti i do teraźniejszego obozu pod Kobylnicą zgromadzeni. Gdy inter publica mala niespodziana ręka Boska serca nasze contexit żałobą, wziąwszy nam ad immortalem vitam e medio nostri caput et regimen koła naszego rycerskiego virtutibus et meritis probatum, animis et cordibus nostris addictum ś.p. JWIMci p. Jana z Bużenina Mniszka, podczaszego ziemi przemyskiej marszałka konfederacyi naszej, a zatem jako z głęboką pokorą coram Deo viventium et mortuorum wyznajemy, że iuste affligimur za grzechy nasze, tak skru­szone serca nasze rzucamy ante scabellum pedum eius. Malumus incidere in manus Domini, quam in manus inimicorum nostrorum. A jako misericordia Domini superexaltat iudicium, tak i my nie tracimy nadziei w miłosierdziu Boskiem, że się obróci łaskawem okiem na strapioną ojczyznę naszą, dissipabit consilia impiorum et conteret fortitudinem inimicorum nostrorum. O co gorącem in confessione et in psalmis iubilantes ei wołamy: Domine vim patimur, responde pro nobis. Że zaś invida fata praevenerunt gratitudinem nostram, którą mieliśmy tak godnemu mar­szałkowi naszemu, pro incomparabili zelo ad tuitionem dobra pospolitego, pro cura et solicitudine erga patriam, a nadto za azard zdrowia, fortuny i życia, że exinanivit semet ipsum pu­blicae utilitati, tak wielkim zasługom magni cunsulis rekompensować gdy nie jesteśmy capaces, anima eius sit in benedictionibus, nieśmiertelna zaś gloria imienia jego i wdzięczność posteritati manebit w sercach naszych. 2. Żeby zaś in loco pascuae collocati nie byliśmy jako grex sine pastore, invocato no­mine Domini altissimi de regimine nostro pomyśleć musimy. Wielkie merita WIMci p. Mikołaja Sołtyka kasztelana przemyskiego n. w. m. p. mając prae oculis, którego fides publica iurata et inconvincibilis in rebus agendis dexteritas verus amor erga patriam et consummata jest nam wiadoma prudentia, ale żeśmy stanęli w polu na pospolitem ruszeniu oraz zapatrując się na insze prześwietne województwa, gromadzące się do generalnej konfederacyi, ut gloriosum inchoatum non interrumpamus opus, trudno nam się sine conclusione rozjeżdżać z pola. Zaczem utrzymując in toto, approbując, konfirmując i ratyfikując usque ad exvinculationem całej Rzptej pomienioną konfederacyą i onę in omnibus punctis, clausulis amplectendo, sub eodem vinculo ductoratum nostri ad ulteriorem dispositionem województwa, którą sobie sacrosancte praecavemus, w ręce i komendę JWIMci p. kasztelana przemyskiego n. w. m. p. jakośmy zaraz post fata ś. p. IMci p. marszałka w obozie pod Laszkami także i pod Ryszkową Wolą stojący na to się zgodzili, tak i teraz taż samo ratyfikując w teraźniejszem kole; de consensu wszystkich braci tu przytomnych i zgromadzonych oddajemy, non preiudicando jednak stanowi rycerskiemu et muniis jego, ani to in abusum ma verti i owszem in ulterioribus revolutionibus et consiliis wziąwszy mensuras rerum wolno nam będzie zawsze stanowi rycerskiemu uti forma et praerogativa nostra.. 3. Dla tego obligujemy WIMci p. kasztelana przemyskiego n. w. m. p., aby in praesenti revolutione et circumstatiis quibusvis województwa naszego nie raczył inwolwować, ale