1767 227 227. Przemyśl, 14 września 1767. Laudum sejmiku deputackiego przemyskiego. 1. My rady, dygnitarze, urzędnicy i szlachta jako obywatele ziemi prześwietnej prze­myskiej na fundamencie praw koronnych i konstytucyi sejmu konwokacyjnego roku Pańskiego 1767 (sic) dla odprawowania sejmiku deputackiego na termin do Przemyśla w poniedziałek najbliższy po święcie Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, t j. dnia dzisiejszego przypadający zjechawszy się po którego sejmiku przez WIMci p. Gwidona z Siedliszcza Siedliskiego sędziego ziemskiego przemyskiego jako najpierwszego na tymże sejmiku będącego ziemi naszej urzędnika zagajeniu, do podniesienia laski marszałkowskiej WIMci p. Antoniego z Drohojowa Drohojow­skiego cześnika ziemi naszej przemyskiej i tejże ziemi konfederacyi w generale ruskim będącej pierwszego z przytomnych konsyliarza uprosiliśmy, a zaś za assessorów WWIMciów pp. Józefa Otockiego skarbnika ziemi naszej, Michała z Drohojowa Drohojowskiego sędziego, Jana Horodyskiego miecznika sochaczewskiego i pisarza, grodzkich przemyskich jako też Kazimierza Chojeckiego miecznika ziemi łukowskiej przybraliśmy. 2. Którzy WIMcie pp. marszałek i assesorowie stosując się do pomienionej konstytucyi roku 1764 na rzetelne konnotowanie wotów przed wyżej wspomnionym WIMcią p. Gwidonem Siedliskim sędzią ziemskim przemyskim sejmik dzisiejszy zagajającym jurament wykonali. 3. A tak po wykonanym juramencie dalsze prawa koronnego dopełniając opisy WIMci p. Michała z Wieniawy Wieniawskiego starościca mogielnickiego obywatela ziemi naszej prze­myskiej unanimi voto et assensu za deputata na trybunał małopolski lubelski i lwowski w roku teraźniejszym 1767 w poniedziałek najbliższy po święcie Świętego Franciszka Wyznawcy w Lu­blinie reassumować się mający i aż w roku przyszłym 1768 we Lwowie się determinujący ziemi naszej przemyskiej obraliśmy. 4. Który to JWIMć p. Michał Wieniawski starościc mogilnicki na funkcyą deputacką obrany przysięgę prawami opisaną w tę rotę: Ja Michał przysięgam Panu Bogu Wszechmo­gącemu w Trójcy Świętej jedynemu, iż sprawiedliwie według Pana Boga, prawa pisanego, słu­szności, kontrowersyi stron sądzić i rekognicye przyjmować będę, na bogatego i ubogiego przyjaciela i nieprzyjaciela, obywatela i przychodnia żadnego względu nie mając, ani na przy­jaźń ani na podarki, ani na pogróżki patrzać i dbać nie będę, ale w sądzeniu samego Pana Boga, prawa podanego, słuszności, kontrowersyi stron, rekognicyi i w tem wszystkiem sumienia mego rozsądku naśladować i słuchać będę, inne sprawy do mnie należące wiernie i wedle możności mojej czynić będę, praktykowania też żadnych kauz z nikim czynić nie mam, ani przestrogi ani rady dawać ani podarków brać nie będę i jako vota na tym sejmiku na mnie podawane ani przezemnie ani przez kogokolwiek z moją wiadomością datkiem albo obietnicą ujmowane nie były i w sądzeniu od nikogo dependować nie będę, tudzież według korektury trybunału roku Pańskiego 1726 sądzić i też we wszystkich punktach zachowywać i od innych aby wedle możności zachowana była starać się będę, ani w elekcyi marszałka od nikogo de­pendować nie będę, tak mi Panie Boże dopomóż i niewinna męka Jezusa Chrystusa — przed tymże WIMć p. Gwidonem Marcelim Siedliskim sędzią ziemskim przemyskim w przytomności dygnitarzów, urzędników, szlachty i obywatelów tejże ziemi naszej przemyskiej wypełnił i wykonał. 5. Po którem obraniu JW. deputata z ziemi naszej, wykonanej przysiędze, że WIMć p. Roch z Wieniawy Wieniawski podczaszy ziemi naszej przemyskiej regimentu koronnego kawa-