104-105 1746 251 2. I uprosiliśmy WIMci p. marszałka koła naszego wraz WW pp. assesorami, aby dla wagi wiary i pewności to laudum i postanowienie nasze dnia dzisiejszego według prawa uczy­nione ratyfikowali i do grodów, ziem i powiatów według zwyczaju podali. Datum w Wiszni dnia dwunastego Septembris millesimo septingentesimo quadragesimo sexto anno. Alexander z Morska Morski marszałek koła rycerskiego województwa ruskiego, Marcin z Grotkowa Łoś W. Z. lwowskiej i assessor tejże ziemi. Antoni Wyszpolski P. Z. L. i assesor tejże ziemi. Jerzy na Nowosielcach Nowosielecki assessor. Ignacy Gołyński assessor. Franciszek z Koziegłów Giebułtowski assessor ziemi sanockiej. Antoni Dunin Wąsowicz assessor ziemi sanockiej. Castr. Sanoc. Rel. 237 p. 1618-16; Fasc. Cop. Castr. Prem. 118 p. 3441. 105, Przemyśl, 27 stycznia 1747. Uchwały ziemian przemyskich. 1. Działo się w Przemyślu dwudziestego siódmego stycznia, t. j. w piątek po Na­wróceniu św. Pawła Apostoła bliski r. P. 1747. 2. My dygnitarze, urzędnicy, szlachta i obywatele ziemi przemyskiej na fundamencie uchwał generału wiszyńskiego a osobliwie ostatniego laudum w roku 1744 na tymże generale postanowionego, którym desideria tu te partykularne jako uniwersalne całej ziemi i inne wszelkie dyspozycye, dla zabrania wiele czasu na tymże generale nie expedyowane, do kongresu naszego na to miejsce przez wyż rzeczone laudum są odesłane, podług limity tegoż kongresu w roku blisko przeszłym 1746 do dnia dzisiejszego nastąpionej i uczynionej zjechawszy, pod dyrekcyą JWImci p. Bazylego z Unihowa Ustrzyckiego kasztelana ziemi naszej, przy prezencyi JO księcia IMci Antoniego Lubomirskiego wojewodzica czerniechowskiego tejże ziemi naszej przeszłego komisarza, Marcina Alexandra z Wieniawy Wieniawskiego chorążego ziemi i sędziego grodzkiego przemyskiego, Antoniego Drohojowskiego stolnika, Wojciecha Rosnowskiego pod­stolego, Bazylego z tegoż Unihowa Ustrzyckiego skarbnika urzędników ziemi naszej, tudzież i wielu innych urzędników, szlachty i obywatelów tejże ziemi, naprzód do dyspozycyi funkcyi rotmistrzowskiej ziemi naszej przystąpiliśmy i jako unanimi assensu omnium etiam concivium tę funkcyę rotmistrzowską WIMci p. Andrzejowi Błażowskiemu podstolemu żydaczewskiemu nie tylko per laudum generału naszego wiszyńskiego, ale przez pierwsze deklaracye kongresów naszych konferowaliśmy, tak i teraźniejszym kongresem naszym toż samo potwierdzamy, obli­gując WIMci p. Antoniego Konopackiego komornika granicznego ziemi naszej funkcyą tęż rot­mistrzowską trzymającego, aby in determinio czasu, t. j. prima Maii w roku teraźniejszym przy­padającego komendę pachołków ziemiańskich WIMci p. Błażowskiemu bez wszelkiej dalszej trudności i odwłoki zdać raczył. 3. A że tenże WIMć p. komornik graniczny ziemi naszej teraźniejszy rotmistrz za funkcyą swoją in deservita mercede nie jest uspokojony i ziemia nasza przed czasem wyżej wyrażonym oddania komendy WIMci p. Błażowskiemu nie jest in statu wypłacenia zatrzymanej za lat cztery salvis quietationibus pensyi, więc dla pewniejszej WIMci p. Konopackiemu rotmistrzowi tera­źniejszemu satysfakcyi czopowe, a die prima Augusti w roku przeszłym 1746 zaczynające się i w tymże samym czasie w roku teraźniejszym kończące się, w administracyą temuż IMci od­dajemy z tą prekustodycyą, aby za funkcyą administracyi swojej tego podatku pensyi innym administratorom należącej i praktykowanej nie pretendował, wybrawszy suum concernens za