37-38 1734 113 4. Na którym manifeście własnemi podpisujemy się rękami. Działo się w Rudkach die 19 września roku 1734. Sebaslyan na Charczewie Charczewski kasztelan słoński, Józef Fran­ciszek Dzieduszycki, Jan Piotr Dzieduszycki podczaszy ziemi halickiej, Konstanty Szeptycki miecznik przemyski, Bazyli Ustrzycki skarbnik przemyski, Jan Uliński stolnik podolski, Stanisław Ustrzycki cześnik buski, Jerzy Łowicki, Andrzej z Skrzynca Dzierzek, Andrzej Żurowski, Józef Żurowski, Wojciech na Skrzyńcu Dzierzek, Jan Żurowski, Jan Czajkowski nie umiejący pisać kładę znak krzyża świętego, Antoni Jasiński, Łukasz Hordiński jako nie umiejący pisać kładę znak krzyża św., Stanisław z Skrzyńca Dzierzek, Mikołaj Tustanowski, Bazyli Kulczycki Hanicz, Stefan Wysoczański, Dymitr Bandrowski, Bazyli Kulczycki Sztokajło nie umiejący pisać krzyżyk kładę, Alexander Czerniecki, Teodor Byliński, Jerzy Stebnicki, Stanisław Biliński, Stanisław Gut Kulczycki, Bazyli Hordyński, Michał Radomski, Jan Jaworski Tyszkiewicz, Andrzej Łomnicki, Kazimierz Kodrębski, Jędrzej Czajkowski Lechnowicz ze wsi Hordyni, Ludwik Wincenty Prandota Trzciński, Paweł Wysoczański, Jan Łomnicki, Alexander Chotecki, Stanisław Swierski, Stefan Wysoczański Fagorasz, Andrzej Lipecki, Jerzy Stebnicki, Franciszek Chotecki, Jerzy Czaj­kowski jako nie umiejący pisać znak krzyża świętego kładę. Castr. Prem. Rel. 543 p. 1761-1766; Fas. Cop. Castr. Pr. 105 p. 2415-2418. 38. Przemyśl, 7 października 1734. Manifest szlachty przemyskiej. 1. My prześwietnego generału województwa ruskiego in sacra libertate nati et educati concives sercem, duszą i wszelkiemi ciała potencyami i zmysłami prawdziwi wolnego narodu i naukochańszej matki naszej Rzptej synowie. Naprzód Najwyższemu Stwórcy naszemu nieu­stanne czynimy dzięki, że nas nietylko w wierze św. katolickiej ale i w miłej każdemu wolności constituit, matce zaś naszej najukochańszej teraz od niektórych wyrodków detestabili maestu obciążonej, i krwawe prawie łzy super infelices casus toczącej in alleviationem tak ciężkiego żalu i utrapienia tejże ukochanej matki i oraz in tuitionem jej przy rekognicyi zupełnej i utrzymaniu wiary świętej katolickiej praw i wolności polskich, tudzież przy dostojeństwie Najjaśniejszego Stanisława Pierwszego króla Polskiego p. n. m. wolnego narodu patriotae wolnymi gło­sami obranego, życie i fortuny sakryfikujemy, z tem się przed Bogiem i całym światem oświadczamy. 2. A że maledicti filii a bardziej viperae wnętrzności matki szarpiący, nie dosyć że periuris votis prawem Boskiem i koronnem damnatis et impio conatu po nastąpionej Najjaśniej­szego Stanisława Pierwszego króla Polskiego p. n. m. in loco solito prawem koronnem circumscripto wolnej elekcyi, assumptis contra libertatem inimicorum viribus et armis, pod temiż execrabili methodo książęcia IMci elektora saskiego in pauco numero non praecessis solennitatibus pro principe Poloniae wybrali i obrać musieli, po której pseudo i gwałtownej elekcyi duritia cordis et caligine mentis ciż wyrodkowie praeoccupati, takowymże sposobem ale prawem zakazanem książęcia IMci elektora saskiego przez osobę do koronowania, stante dignitate primatiali JO książęcia IMci Teodora Potockiego arcybiskupa gnieźnieńskiego prymasa Korony Polskiej i w. księstwa Litewskiego, nienależącą w Krakowie koronować usiłowali, a po koro­nacyi z nieprzyjacielskimi orężami na własną matkę powstali, krew kochających matkę synów po różnych miejscach przelewali, świątnice Boskie ciż nieprzyjaciele od wyrodków wprowa­dzeni rabować, nawet i samemu Panu Bogu non parcendo, teraz zajadła malignitas nieprzyja- Akta grodzkie i ziemskie XXIII. 15