34-35 . 1734 105 22. Ad sextum: konfuzya żadna szlachcie nie była, respondetur: a za cóż się z płaczem żalili szlachta, że jednych z namiotów wytrącano, drugim oczy zalewano, trzecim kijem kiwano, o innych kontumeliach wolemy zamilczeć bo wstyd i wspomnieć. 23. Ad septimum: wolny głos jest rzecz delikatna, ale nikt nie powinien być miłośni­kiem swego zdania, boby to była dyktatura mandat i edykt, respondetur: In quo te excusas in eo te ipso accusas, bo ta explikacya tollitur liberum veto. 24. Ad octavum: sądy w każdym obozie propter terrorem exorbitantium być powinny; respondetur; ale nie dla odstraszenia szlachty od własnego zdania, bo kiedy kto z starszych mówił ad libitum a szlachcicowi się nie zdało jako nie literat, jednem słowem niema zgody, na to odezwał się, to takiego sądzić usiłowano. 25. Ad nonum : prośba, groźba, datek et spes futuri lucri, tym się venalia subiecta bawią, respondetur: suo tempore deducetur. 26. Ad decimum: chorągiew ziemi lwowskiej in commodum całego województwa być powinna, ile gdy WIMć p. chorąży lwowski ma dobre vadimonium administracyą czopowego respondetur: A na cóż prawo, że etiam mantellum propria vi repetere non licet, kiedy chorą­giew pod wartę wzięta; z administracyi pokaże się przy kalkulacyi, że jeszcze wydał więcej WIMci p. chorąży niż należało. 27. Ad undecimum: pachołcy w kole nie zasiadają a IMć p. Manasterski charakteru dobrego, respondetur; pachołcy lubo w kole nie byli, ale tyłu szlachcie pilnowali, czego szlachta occulati testes byli, że po trzy kule na nich nabijano: ex Milone też trudno forniare Antipatrem. 28. Ad duodecimum: nikt ex bene sentientibus nie poszedł in partes respondetur: i my in simplicitate cordis prawa się trzymamy in toto non praevaricando, bo ad quid conduntur leges si non servantur. Ad extremum ad tanta obiecta w remanifeście sat civilissime replikowawszy, przed najwyższym Bogiem, całym światem i Najjaśniejszą Rzptą naszą szczerą niewin­ność prezentując przeciwko uczynionemu remanifestowi cum protestatione contra omnes actus et dispositiones in passivitate przez JWIMcie p. kasztelana przemyskiego z innymi Imciami przyłączonymi iterum atque iferum remanifestujemy się, servatis servandis (tam in generali dla nas wszystkich, jako in particulari dla każdego) et praecustodiendo praecustodiendis. Józef Franciszek Dzieduszycki chorąży lwowski, Jan Dzieduszycki podczaszy halicki, Bazyli Ustrzycki skarbnik przemyski, Jan Uliński, Stanisław z Unihowa Ustrzycki cześnik buski. Fasc. Cop. Castr. Prem. 105 p. 2161—2170; Castr. Prem. Rel. 543 p. 1573-1589. 35. Pod Makuniowem, 18 września 1734. Laudum obozowe generału województwa ruskiego. 1. My Rady, dygnitarze, urzędnicy i rycerstwo generału województwa ruskiego skonfederowanego i na pospolitem ruszeniu za uniwersałami niegdy ś. p. JWIMci p. Jana z Bużenina na Niżeńcu Mniszka podczaszego przemyskiego i marszałka konfederacyi naszej in praementi casu et necessitate Reipublicae wydanymi po śmierci tegoż Imci p. marszałka pod godną komendą i duktoratem JWIMci p. Mikołaja Sołtyka kasztelana przemyskiego będącego iu ulterioribus consultationibus et dispositionibus województwa naszego, takowy dalszy czynimy i sta­nowimy porządek. Akta grodzkie i ziemskie XXIII. 14