384      XVI. O KRYTYCE.

 Zresztą za podstawę krytyki bierzemy zawsze zdanie, wypowiedziane jeszcze przez WINKELMANNA W Historyi sztuki starożytnej, że najpierwszem i zarazem najtrudniejszem zadaniem krytyki jest scharakteryzowanie strony dodatniej rozbieranych dzieł. Strony ujemne dość są widoczne, nie trudno zatem je wykazać; tymczasem należyte zrozumienie stron dodatnich wymaga znawcy. I w samej rzeczy, nic łatwiejszego jak ganić; krytyk prawdziwy zaś nie gani aby ganić, lecz gani tylko w ostateczności, tylko wtedy, gdy jasne pojęcie dodatnich stron sztuki tego wymaga.