230   XI. POEZYA, MUZYKA I RYSUNEK.

 tego ducha, aby uzupełnić jego niedostatki niezbędnemi czynnikami przedmiotowego piękna, aby dać zarówno każdej jednostce, jak i całemu społeczeństwu, możność osiągnięcia coraz wyższego szczebla estetycznej doskonałości, a tern samem coraz wznioślejszych rozkoszy duchowych. A to wszystko właśnie urzeczywistnionem być może tylko przez właściwy kierunek wychowania estetycznego, przez należyte kształcenie w młodzieży poczucia dla piękna form zewnętrznych, przez prawidłowy rozwój zmysłu plastycznego, wzroku, tak niesprawiedliwie zaniedbywanego na korzyść czysto podmiotowych tendencyj poezyi i muzyki.