TITULUS XII. De Sontentia et Re Judicata ae de Appollationibus. Casimirus Magnus Rex, Visliciae. Ex tribus similibus hoc unum conditum est. C. Cnm aliquis. fol. XIV. C. Quamvis negotia. fol. XIX. C. Falco pro hereditate. fol. XX. a) C M. syntag. art. 23: De illis qui sunt in rcmotis partibus, qualiter sunt citandi. VL. 12. b) C. M. syntag art. 48: De sentcntia super hereditatem divisorum fratrum prolata et de fratribus livisis sententiam talem impugnantibus, ac fratrem indivisum citatum. VL. 22. e) C. M. syntag. art. 52: De fratre seniore citante et causam perdente innioreque litem eandem innovare ac sententiam contra fratrem latam impugnare volente. VL. 2:S. C. 326. Cum iuxta legales et canonicas sanctiones res inter alios acta aliis praiudicare non debet, statuimus: sententias iudicum omninm regni nostri ncmini alteri praeiudicare posse vel debere nisi his, contra quos prolatae sunt et in quorum bonis citationes legitime positae et executae sunt et contra quos processus iudiciarius directus et factus est. C 327. Et ideo, ubi fratres in bonis hereditariis paternis inter se divisi sunt et unus fratrum contra se definitivam sententiam coram iudicio sibi competenti reportaverit, talis sententia aliis fratribus suis divisis, uni vel pluribus quoad sortes ipsorum hereditarias paternas praciudicare non poterit neque debebit, scd sortcm ct portionem fratris illius, contra quem lata est, duntaxat afficere debet. C. 328. Quod in aliis coheredibus extraneis ct pignoris vel ipotecae, dotis vel dotalicii iure possessoribus inter se divisis etiam generaliter intelligi ct observari volumus. C 329. Si autcm fratres vel coheredes inter se divisi non sunt et ad annos aetatis legitimae pervenerint, citationeque in hereditate eorum communi contra unum legitime posita et executa, unus illorum coutra se vel pro se sententiam detinitivam reportaverit, talis etiam sententia aliis fratribus vcl coheredibus praeiudicare non poterit, nisi pro sorte et portione illins fratris vel coheredis, contra quem aut pro quo sententia lata cst, ad cum ex iusta divisione inter eos facienda concernente. C 330. Nisi scntentia lata sit contra unum ex fratribus vel coheredibus inter se, divisis vcl indivisis, occasione rernm ad totam hercditatem pertinentium.