aut damnum illatum ad existimationem eorundem infra tres dies solvere recusaverit, poenam sex marcarum parti damnum passae pro dimidia et iudicio pro alia dimidia solvendam incurret, ad cuius solutionem et damni illati medio corporali iuramento damnum passi existimandi satisfactionem citatus iudicio terrestri compelletur. C. 731. Quod si quis, bonae vicinitatis rationem non habens, iuris decreto potius damna illata sarcire maluerit et pecora sua per vicinum abacta modo amicabili praemisso eliberare noluerit, mittet ad damna passum unum vel duo nobiles possessionatos ad eliberanda sua pecora per illorum cautionem fideiussoriam. Qui nobiles pro satisfactione damni illati ad decursum duarum septimanarum fideiubebunt, priusquam autem pecora dimittentur, fideiussores cum scabinis iuratis vel senioribus villanis, uti praemittitur, damnum illatum conspicient et illud taxabunt, ut quantum pro illo solvere debeant, scire possint: Quo facto et iure forestae soluto, pecora dimittantur. Alioquin illa dimittere nolens poenam sex marcarum parti et iudicio dividendam incurret. C. 732. Quod si fideiussores in duabus septimanis damnum illatum non solverint, ad prima iudicia terrestria citati cum poena sex marcarum parti et iudicio per medium dividenda illud solvere tenebuntur, prout per damnum passum medio iuramento taxatum fuerit. C. 733. Ubi vero quis rei suae familiaris adeo negligens altero ex duobus modis praedictis pecora abacta infra triduum eliberare noluerit, tunc abactor pecorum ad officium castrense vel curiam regiam, palatini, castellani, iudicis vel alterius dignitarii aut officialis terrestris sibi viciniorem, quae „obora" regia dicitur, cum pecoribus accedet et illa circa damnum sibi illatum se abegisse protestabitur et illa ibidem ad forestam dare et relinquere tenetur. Ubi si dominus peeoris, eliberando sua pecora, illa ad cautionem fideiussoriam sibi dari petierit, dentur illi, soluto tamen prius iure forestae et insuper iuris regii uno fertone illi, ad cuius curiam pecora fuerint impulsa. Pro damno autem illato partes ad iudicium terrestre remittantur. C. 734. Si vero dominus pecoris non aderit vel pecora per cautionem fideiussoriam eliberare non curaverit, abactor pecorum vel ea in foresta regia relinquet aut si maluerit, illa ad domum suam reducet, data rursus cautione fideiussoria de statuendis illis in duabus septimanis, in quantum dominus pecor s pro damno illato secum non concordaverit. C. 736. Ubi vero quis pecora fatigare nolens, illa ad forestam pellere noluerit, statuimus: sufficere protestationem eius de pecoribus abactis, numerum eorum specificando et damnum illatum declarando. C. 736. Quibus quidem duabus septimanis decursis, abactor pecorum illa rursus in foresta regia statuere tenebitur. Quae si dominus pecoris iterum eliberare non curaverit, dividantur pecora in duas partes, quarum una damnum passo et altera domino forestae cedere debet. Sed ante divisionem ius forestae cum fertone datum ac omnes aliae impensae simul cum valore damni illati de