rendi, tunc civis vel mercator pro iustitia facienda dominum loci conveniat in iudicio, ad quod ille dominus ratione hereditatis spectat et pertinet. C 626. Quod si civis vel mercator praemissis contravenerit, poena sex marcarum puniatur, pro qua cives et mercatores ad loci capitaneum citabuntur, quae iure Polonico repeti et per medium iudicio castrensi et parti applicari et adiudicari debet. Et nihilominus civis et mercator ad damnorum solutionem et rerum cum colono ablatarum restitutionem villae illius, ex qua colonus fuerit, domino sit auctoritate istius constitutionis obligatus. Quo casu locorum capitanei habeant facultatem iudicandi, tamquam pro quattuor articulis per statuta regni eorum iurisdictioni attributis. C. 627. Quod ad cives, mercatores et colonos civitatum, oppidorum et villarum tam nostrarum quam subditorum nostrorum, omnium spiritualium et saecularium extendi volumus et decernimus. Sigismundus Primus Rex Cracoviae, in Coronatione felici. C. Ad tollenda dubia. fol. III. in novis, sic illustratum est. S. a. 1507. art. 9: Qualiter litterae inscriptionum revidendae sint in redemptione bonorum regiorum. VL. 361. C. 628. Ad tollenda dubia et controversias superfluas amovendas, quae oriri possunt ex diversitate inscriptionum bonorum nostrorum, statuimus: ut cum eadem bona redimere voluerimus, litterae inscriptionum eorundem bonorum ante omnia revideantur, ut quae bona licite, iuste et legitime inscripta sunt, per nos et senatores nostros cognosei et definiri possit. Quod si quis huiusmodi cognitione et decreto gravatum se senserit, liberum sit ei cognitionem gravaminis per appellationem deferre ad conventum regni generalem. C. 629. Quod ad iudicia commissariorum nostrorum ad redemptiones bonorum regalium per nos designari solitorum etiam extendimus, ut si quis eorum cognitione vel decreto se gravatum senserit, liberum sit ei cognitionem gravaminis per appellationem deferre ad nos vel ad conventionem regni generalem. Idem ibidem. C. Saepe contingit. fol. IV. in novis, sic illustratum est. S. a. 1507. art. 15: De inscriptionibus bonorum in fraudem actis. VL. 362. C. 630. Saepe contingit subditos nostros circumveniri per inscriptiones bonorum in fraudem eorundem et impedimentum iustitiae contra delinquentes. Quapropter statuimus: ut cum actio et lis iudicialiter alicui intentata fuerit pro quovis delicto, et accusatus ille ante commissum delictum bona sua hereditaria alteri inscripserit, possessor eorundem bonorum infra annum post delictum commissum de bonis sibi inscriptis unicuique respondere tenebitur, nisi iuraverit cum sex