TITULUS VI. De Limitibus ac de Officio Succamerariorum et Commissariorum. Casimirus Magnus Visliciae et Vladislaus Jagiello Cracoviae et Varthae. Reges. Haec duo simul iuncta sic elucidata sunt. C. Crebra altercatio. fol. VIII. C. De limitibus. fol. XLIII. a) C. M. syntag. art. 2: De fluvii aut vivuli fluxu seu alveo novo et antiquo alias rzeczysko hereditates limitante. VL. 3. b) V. J. a. 14-23. art. 11: De limitibus et terminis tigendis. VL. 76. C. 458. Quouiam limites inter hereditates et villas ideo de iure poni consueverunt, ut lites et discordiae super villis et hereditatihus discernantur, propter quos inter subditos nostros erehrae plerumque et graves suboriuntur quaestiones, et quia rlumina, torrentes et rivi ae eorum alvei ut plurimum inter villas et hereditates fluere consuevenmt, statuimus: ut si quae villae vel hereditatcs aliquo flumine, torrente vel rivo inter se invicem dividuutur et inter easdem hereditates et villas non sunt alii limites de iure facti, talis villa vel hereditas suam ripam fluminis, torrentis vel rivi ad se protensam tamquam suam propriam teuere et possidere, et flumen ipsum, torrens vel rivus pro limite communi perpetuo haheri dehet. C. 469. Quod si flumen, torrens vel rivus, omisso suo primaevo et naturali alveo, per alia loca propria et naturali virtute et ahsque ministerio hominis fluxum suum diverterit, nihilominus eiusdem fluminis, torrentis vel rivi primaevus alveus, in quo ante defluxus aquae fuit, pro vero limite earundem villarum vel hereditatum haheri dehet. In quo fluminis, torrentis vel rivi antiquo alveo homines utramque villam, seu hereditatem illam inhabitantes hahehunt communem piscaturam, prout hahebant, eum aqua suum primaevum fluxum in eodem antiquo alveo hahuit. C 400. Sed si flumen, torrens vel rivus per hominis industriam aversus esset ah antiquo fiuxu et alveo et in alium novum influeret alveum ac in villam vel hereditatem propriam aversoris inductus esset, tunc ille novus alveus villas et hereditates limitahit in poenam et odium aversoris et dahit, sicut antiquus ille alveus dare consueverat, unam ripam uni hereditati et alteram ripam alteri hereditati, quas alluit. Quo casu villa et hereditas, in qua remanet anti-