wania praw drugiej części kraju, zanim nareszcie przyszło do tego, iź zlewek Statutów Kazimierza Wgo różnoziemskich i róźnoczesnych, stał się w całym kraju zarówno normą zasad prawnych, jakoby tradycyą piśmienną wskazanych. §. 161. Postęp owej jednotliwej myśli maluje nam się szczególniej w paśmie następu­jących po sobie różnych kształtów układu statutowego. Oweto kolejne prze­miany układów, w tem miejscu na uwagę wziąć mamy, których historya, bę­dzie tedy właśnie historyą postępującej myśli konsolidacyi prawa polskiego. Wszystkie układy Statutów Kazimierza Wgo, które po śmierci tego monarchy wcześniej czy później przedsiębrano, robione były w tym celu, aby przepisy rozłożone w cztćrech pierwotnych osobnych Statutach, pozwodzić w jednę ca­łość, według pewnego systemu ułożyć, i praktyce sądowej ułatwić wiedzę onychźe i użycie. Robota układów tych, była więc robotą Dygestu, czyli, jak go nazy­wać wolę, Zwodu. Kodexa dotąd nam znane przedstawiają nam ślad aż siedmiu głównych ro­dzajów Zwodu takowego, nad któremi z osobna zastanawiać się będziemy. §. 162. I. Wzór najszczuplejszego i najmniej opracowanego Zwodu, przedstawia nam text kodexu B IV, który, jak już mówiliśmy, połącza tylko dwa ostatnie Sta­tuta 1 Kazimierza Wgo. Poczyna on się od prologu „Non debet", a dalej zawiera pasmo 59ciu tylko artykułów, które we Zwodzie naszym liczbę 65 wynoszą. Ich uszykowanie w porównaniu z porządkiem innych Zwodów, pozna czytelnik naj­dokładniej z załączonych przez nas tabellarnych wykazów w końcu tego Rozdziału. Rozeznać można w tym Zwodzie co do formy jego dwie przewodniczące myśli. Chciano pojedynczym artykułom dwóch zwiedzionych Statutów podawać nadpisowe rubryki takie, jakie w ówczesnej szkole prawa kościelnego utarte były technicznie w materyach mniej więcej podobnych. Przy dobieraniu ich zaś z po­śród Tytułów ksiąg kanonicznych, chciano zarazem ułożyć przepisy w tym sa­mym porządku, w jakim biegną odpowiednie rubryki w kolei pięciu ksiąg Dekretałów. Gdy atoli w texcie kodexu B IV, przy rozwadze następstwa jego rubryk, widać zamęt jakiś w zamierzonym porządku, i chwianie się w kilkokrotnych powrotach do tych samych nadpisów 2, przeto wnoszę, iż w tym kodexie 1) Ob. o tem §§. 103—105. 2) Obaczy to czytelnik z następującego wykazu kolei artykułów i ich rubryk w kodexie B IV. porównanych z liczbami odpowiednich tytułów ksiąg Dekretałów. Art. 1.2.3. De judicibus (v. judiciis); dekr. II. 1.—Art. 4. 5. 6. De citationibus; którejto rubryki w Dekretatach nie ma.— Art. 7. 8. De constitutionibus; dekr. I. 2.— Art. 9. De dolo et contumacia; dekr. II. 14.— Art. 10. 11. De constitutionibus; dekr. I. 2.— Art. 12. De eo qui ob rei contumaciam mittitur in possessionem; dekr. II. 15.— Art. 13. De probationibus; dekr. II. 19.— Art. 14. De testibus; dekr. II. 20. 21.— Art. 15. De praescripłionibus; dekr. II. 23.— Art. 16. 17. De sententia et re judicata; dekr. II. 27.— Art. 18. De his qui ab inestato succedunt; dekr. III. 27.— Art. 19. 20.21. De homicidio; dekr. V. 12.— Art.22. De raptoribus. dekr. V. 17.— Art. 23. De excessibus officialium; dekr. V. 31.—