aliam aliquam personam, quam per certum suum officialem seu ministerialem faciat et expediat suas citationes, excepto hoc, si aliquod crimen in judicio vel in curia judicii recenter et de novo committatur; tunc pro hujusmodi crimine per quemlibet familiarem licet fieri citationes. (Conf. II. 6. III. 7.) 21. § 6. Praeterea QUANDOQUE praesidentes, quandoque ipsorum officiales, vel notarii, aut eorum familiares aliquos maHtiose laboribus et expensis gravare volentes, pro vexatione re- dimenda, aliquid in pecunia aut aliis rebus extorqucre ab eisdem cupientes, quamvis pe- nitus nihil habeant causae seu quaestionis, adversus eosdem faciunt et procurant diversas citationes. Ideirco statuimus: quod si quis citaverit vel citari procuraverit aliquem sine le- gitimo actore, vulgariter przez powoda, taliter citato ipse citans, vel procurans talem cita- tionem, poenam vulgariter Piętnadzieście solvere teneatur: prohibentes Castellanis et qui- buslibet Judicibus seu Subjudicibus, quod deinceps sine certo actore et causa expressa non dent aliquas citationes. (Conf. II. 3. III. 6. 8. 23.) 68. § 7. Statuimus, quod dum aliquis contra suum privilegium in qualieumque causa ci- tatur, et exhibendo suum privilegium in judicio amittit sexagenam, si ipse actor citans, per judicem jussus, renuerit jurare, se nescivisse, reum fuisse privilegiatum, ct privilegium habuissse, tenebitur restituere idem actor eandem sexagenam. Secus esse volumus, si juraverit, se nescivisse, reum fuisse privilegiatum. (IV. De contumacia.) 26. § 8. Actor PROCURAT ad causam reum citari; reo in termino comparente, actore ve- ro totalitcr se absentante, decrevimus ob contumaeiam actoris, quae est major, quam rei, ipsum reum causam obtinuisse. Si autem reus parere in termino sibi assignato non cura- verit, actore per se, vel suum nuncium comparente, decernimus, quod pro hujusmodi con- tumacia, reus duorum boum poena mulctetur. (Cf. I. 44. II. 6. III. 12.) 165. § 9. Cum in gravi debito rixae plerumque, utpote LX, C, CC, aut pluribus pecuniis suscitantur, tantum debitum brevi tempore provideri, et inopinate ac subito solvi non potest; ex gratia censuimus statuendum: ut XVIII septimanis terminus inclusivus observetur de solvendo; pro primo termino VI septimanae, pro reliquo aliae VI septimanae, pro tertio tertiae et ultimae sex septimanae. Hunc etiam terminum, dum quis extra terram sit, et citatur, pro termino peremptorio eidem ad judicium se sistendi declaramus; alias judex ad diffinitivam procedat sententiam, hujusmodi contumacia citati non obstante. (Conf. I. 10. II. 7. IU. 7. IV. 5.) 22. § 10. Item DUM aliquis pro hereditate citatur, et comparcns in judicio plerumque ma- litiose opponit, quod quia Petrus vel Johannes in partibus remotis est constitutus, et sit coheres ejusdem hereditatis, quamvis forte nihil juris habeat ad eandcm, ideo dicit, se non teneri respondere pro eadem hereditate; quapropter statuimus: quod talis Petms vel Johan- nes in judicio nominatus, de mandato judicis, aliquo eminenti loco, vel circa parochiam, de qua est hereditas, pro qua eadem quaestio movetur, per ministerialcm tribus vicibus pu- blice proclamando, ad prosecutionem seu defcnsionem causae, ad certum locum et termi- num dcbebit citari; quo non comparente, extunc, ipsius contumacia seu absentia non ob- stante, ad decisionem seu diffinitionem causae licite procedatur. (Cf. I. 9. 68. III. 19.) (V. De probationibus.) 163. § H. Statuimus, QUOD SI quis inculpatus fuerit, quod non haberet jus militale, ipse duos seniores suae genologiae, alios duos alterius genologiae, et tertios duos tertiae genologiae bonos producat more consueto, ad obtinendum suum jus militale. (Cf. III. 14.)