przez który przechodzi rzka Kalenica Bobrowa. R. Ocz. Żabki 1. chutor i osada, pow. wołkowyski, w 1 okr. pol. , gm. Międzyrzecze, o 25 w. od Wołkowyska. Chutor należy do Popławskich i ma 73 dzies. 4 łąk i pastw. , 15 lasu, 2 nieuż. ; osada, własność Tomaszewiczów, ma 2 dziesięciny. 2. Ż. , okolica szlach. , pow. wołkowyski, w 1 okr. pol. , gm. Zelwa, o 26 w. od Wołkowyska, 21 dzies. roli. 3. Ż, chutor, tamże, o 25 w. od Wołkowyska. Żabki, wś nad Łochwicą Suchą, pow. łochwicki gub. połtawskiej, gm, Iwachniki, o 17 w. od Łochwicy, 499 dm. , 2988 mk. , cerkiew, szkoła, 4 jarmarki, 66 wiatraków. 10 olejarni. Żabków, w spisie z r. 1827, wś w par. Sokołów, miała 32 dm. , 235 mk. Jest to mylnie nazwana wś Ząbków, w pow. sokołowskim. Żabków, fol. dóbr Gołkowice, w pow. rybnickim. Żabna Nowa, wś, pow. orszański, gm. Mikulino, ma 4 dm. , 32 mk. Żabna Wola, wś, pow. stopnicki, ob. Ossowa Wola. Żabna Wólka, wś, stopnicki, ob. Wólka Żabna i Kurozwęki. Żabnica 1. lewy dopływ Brenia, jest rzeczką nizinną, w górnym biegu niestałą, peryodyczną, powstaje na obszarze zwanym Żabnicą, w pow. dąbrowskim, na granicy Krzyża i Klikowy pod nazwą Żabna, dalej płynie granicą Pawężowa i Łęgu, potem przez Łęg, dalej na północy granicą Łukowy i Wytrząski, następnie przez Wytrząskę Łęg, Żabno, granicą Żabna i Podlesia przez Wielopole Moszczyńskie, granicą jego a Gorzyc przez Gorzyce, Pilczę, granicą Pilczy, Olesna a Ćwikowa, granicą Ćwikowa, Dąbrówki, Smęgorzewa, Radwana z jednej a Zalipia, Kuzi, Grądów, Wólki Grądzkiej i Mędrzechowskiej z drugiej strony. Bieg leniwy, bowiem dolina, którą płynie, ma spadek łagodny. W Łęgu wznies. sięga 195 mt. a przy ujściu Ż. około 171 mt. Brzegi obwałowane. Długość do 35 Mm. Karta wojs. , 4, XXIV, 5, XXIV. 2. Ż. , strumień, bierze początek w pow. dąbrowskim, w okolicy Żabna, płynie pod Żabnem, pod Pogwizdowem łączy się z pot. Kosianówką i uchodzi do Dunajca z praw. brzegu w pow. tarnowskim. 3. Ż. , potok, prawy dopł. Soły, wypływa ze stoków północnych Lipowskiej góry 1324 mt. , na obszarze gm. Żabnica, w pow. żywieckim. Żabnica, wś górska w Beskidach, pow. żywiecki, nad pot. Żabnicą, dopł. Soły, par. rz. kat, urząd poczt. i st. dr. żel. w Milówce o 7, 5 klm. . Wś ma 1626 mk. Obszar większej posiadłości należy do dóbr arcyks. Albrechta. Na granicy Ż. z Sopotnią wznosi się szczyt Romanka do 1366 mt. Żabnik, strumień, dopł. Jaworznika, pod wsią Ciężkowice, w pow, chrzanowskim. Żabnik, młyn na Ochli, w Sterkowcu pod Kobylinem, w pow. krotoszyńskim, wspominany r, 1536 i 1618. Żabnik 1. u ludu Ziabnik, ztąd niem. Ziabnig, dobra i wś, pow. prądnicki, par. kat. Solec, ew. Głogów. W r. 1885 dobra miały 166 ha, 1 dm. , 12 mk. kat. ; wś 15 ha, 17 dm. , 114 mk. kat. 2. Ż. , przys. dóbr Krzanowice, w pow. raciborskim. Żabno, wś i fol. , pow. krasnostawski, gm. i par. Turobin. Folw. należy do ordynacyi Zamojskiej, ma 890 mr. rozl. , w tem łąk, w połowie mokrych, 95, reszta pod pługiem. Grunta pszenne, w 3 4 borowina rędzina czerwona, miejscami czarna, na łąkach w 1 4 płowizna iłowata. Ku płd. od folw. leży uroczysko Kleparz, znane z legendy, którą przed laty A. Wieniarski ogłosił. Lasy żabieńskie łączą się z lasami Wysokiego i tworzą ogromną przestrzeń, niezależną od folw. Ź. W r. 1827 było 50 dm. , 360 mk Żabno 1. miasteczko, w pow. tarnowskim, na praw. brzegu Dunajca, w równinie wzn. 195 mt. npm. , ma kościół par. rz. kat. , szkołę ludową 6klas. , urząd podatkowy i pocztowy. Leży przy gościńcu z Tarnowa 17 klm. do Ujścia Jezuickiego, przy ujściu Dunajca do Wisły. Ż. ma 178 dm. przeważnie murowanych, tworzących rynek i dość nieregularne ulice i 1341 mk. 656 męż. , 685 kob. , 669 rz. kat. i 672 izrael. Domy są przeważnie wilgotne z powodu niskiego położenia i stawu przytykającego do osady. Kościół paraf. murowany nie ma żadnych zabytków, pierwotny bowiem kościół wraz z aktami spalili kozacy 22 marca 1657 r. , zbudowany zaś później przez Jana Wielopolskiego, woj. krak. , w r. 1663, spalił się znowu w r. 1799. Zachowało się jedynie prezbiteryum. W r. 1871 odrestaurowano kościół i dobudowano wieżę. Kiedy utworzono parafią niewiadomo; teraz obejmuje Konary, Targowisko i Zakirchale. Ludność chrześciańska trudni się rolnictwem i drobnym przemysłem, ludność izraelicka handlem. W akkcie potwierdzającym przywileje Tarnowa, wydanym przez króla Kazimierza r. 1344, powiedziano, że comes Spicimir między innemi pokazał przywileje dane przez Władysława Łokietka na wsi Żabno i Tarnowiec Kod. dypl. pol. , III, 219. Prawo miejskie otrzymała osada już przed połową w. , bo Długosz L. B. , I, 9 zwie Ż. ,, oppidum. Odziedziczył je wtedy po matce Jan Rabsztyński z Kraśnika; miało 12 łan. mieszczańskich, łan wójtowski i fol. szlach. z dworem. W 1579 Pawiń. , Małop, 239 zapłacono szosu podwójnego 16 zł. Graniczy na płn. z Zakirchalem, na płn. zach. z Konarami, na wsch. z Sieradzą a na płd. z Niedomicami. 2. Ż. , wś, w pow. tarnobrzeskim, w piaszczystej równinie, na praw. brzegu Sanu, 2 Hm. na Żabki Żabki Żabków Żabna Nowa Żabna Wólka Żabnica Żabnik Żabno