Dobra Z. , własność Pusłowskich, 203 dzies. ; dobra Z. Turowszczyzna, własność Kunachowiczów, 188 dzies. 20 łąk i past. , 12 lasu, 21 2 nieuż. . 2. Z. , wś, pow. prużański, w 1 okr. pol. , gm. Sielec, o 26 w. od Prużany, 331 dzies. ziemi włośc. 96 łąk i past. , 151 nieuż. . Zubaki 1. wś, pow. orszański, gm. Dobromyśl o 7 w. , 17 dm. , 109 mk, , zapasowy śpichlerz gminny. 2, Z. , wś, pow. orszański, gm. Lubawicze, ma 17 dm. , 135 mk. Zubakina, wś, pow. syczewski gub. smoleńskiej, gm. Zubakina, 26 dm. , 130 mk. , zarząd gminy. Zubalc, grupa domów w Kamionce Wołoskiej, pow. Rawa Ruska. Zubanie, wś nad Chorolem, pow. chorolski gub. połtawskiej, gm. Zubanie, o 35 w. od Chorolu, 212 dra. , 1350 mk. , zarząd gminy, cerkiew, szkoła, 5 jarmarków, 6 młynów wodnych, 15 wiatraków, olejarnia. Zubar al. Zuber, rzka, w gub. mohylewskiej, lewy dopływ Biesiedzi. ZubarewickaBuda, fol. , pow. bobrujski, w 2 okr. pol. paryckim, gm. Rudobiełka al. Karpiłówka, od r. 1845 własność Daszkiewiczów. Zubarewicze 1. fol. , pow. bobrujski, w 2 okr. pol. paryckim, gm. Rudobiełka al. Karpiłówka, własność Lisowskich, około 93 włók. 2. Z. , wś i dobra nad bezim. dopł. Ptycza, pow. bobrujski, w 2 okr. pol. paryckim, gm. Rudobiełka al. Karpiłówka, par. praw. Zielonkowicze, par. kat. Hłusk, o 45 w. od Bobrujska. Wieś ma 24 osad; cerkiew filialną p. w. św. Ba zylego, z r. 1774. Dobra około 77 włók, dość dawna własność Kiełczewskich; grunta lekkie, łąk i pastwisk dużo. 3. Z. , własność ziemska, pow. bobrujski, w 4 okr. pol. świsłockim, gm. Bacewicze, została niedawno nabyta, z pomocą Banku włościańskiego, przez 21 włościan, ma 21 włók. A. Jel. Zubarów, fol. szl, pow. oszmiański, w 4 okr. pol. , o 117 w. od Oszmiany, 2 dm. , 36 mk. katol 2. Z. , zaśc. szlach. nad rzką Sułą, pr. dopł. Niemna, tamże, o 117 w. od Oszmiany, i dm. , 6 mk. katol. Zubary 1. wś na pr. brz. Kamianki, pow. wasylkowski, w 2 okr. pol. , gm. i par. praw. Kożanka, odl. o 55 w. od Wasylkowa, ma 742 mk. Należy do Białocerkiewszczyzny hr. Branickich. W 1740 r. należała do parafii Połowiecka Mała i miała 10 osad. 2. Z. , w dok. Żubary, wś nad ruczajem, dopł. Horynia, pow. zasławski, gm. Zasław o 7 w. , par. praw. Rzepki Rypki o 2 w. , ma 59 dm. , 506 mk. Cerkiew filialna, p. w. św. Stefana, z drzewa wzniesiona w 1791 r. i uposażona z erekcyi ks. Janusza Sanguszki z 1757 r. 341 2 dzies. ziemi. Własność ks. Romana Sanguszki, należy do klucza zasławskiego dóbr sławuckich. W 1601 r, własnośc ks. Janusza Zasławskiego, wwdy podlaskiego. Podług raportu złożonego przez wo źnych wwdztwa wołyńskiego Krzysztofa Szczu kę i Stanisława Jankowskiego wś Żubary, w licz bie innych włości, została spalona przez Tata rów w r. 1593 Arch. J. Z. R. , cz. J. Krz. Zubcow, mto powiat. gub. twerskiej, przy ujściu rz. Wazuzy do Wołgi, pod 56 10 płn. szer. a 52 15 wsch. dług. , odl. o 166 w. na płd. zach. od Tweru, ma 4435 mk. w 1888 r. W 1862 r. było tu 551 dm. 28 murow, , 3512 mk. , cerkiew, 41 sklepów, szkoła paraf. , szpital, 194 rzemieślników 136 majstrów, przystań handlowa. Dochody miejskie wynosiły w 1882 r. 2262 rs. Przemysł fabryczny nieznaczny, natomiast dość rozwinięty handel, głównie zbożem, sadłem, pieńką, lnem i siemieniem lnianem. Targi odbywają się w każdą niedzielę, jarmarki zaś 4 razy do roku. Miasto istniało już na początku XIII w. Należało do ks. twerskiego, wraz z którem w 1486 r. przyłączone zostało do w, ks. moskiewskiego. Za czasów Samozwańców zajęte i zniszczone przez Polaków. Od 1776 r. mto pow. namiestnictwa twerskiego. Zubcowski powiat zajmuje płd. Część gubernii i ma 52, 5 mil al. 2537 w. kw. podług Schweizera 61, 4 mil al. 2968 w. kw. Powierzchnia powiatu, leżącego przeważnie po praw. brz. Wołgi, jest pagórkowata i wyniosła. Gleba gliniasta i piaszczysta. Na brzegach Wołgi, Wazuzy i Osugi znajdują się obnażenia wapieni oraz czerwonych piaskowców formacyi dewońskiej. Płd. zach. część powiatu zrasza Wołga, przybierająca od lewego brzegu niewielkie rzeczki. Ważniejsze natomiast są prawe dopływy, jak Wazuza z Osugą, Derża i Szosza z Źabną, Rzatją i Żodichą. W powiecie niema większych jezior i błot. W 1862 r. było tu bez miasta 88169 mk. w tem 1412 jednowierców i 121 rozkolników, zamieszkujących w 748 miejscowościach 1 miasto, 1 osada, 9 pohostów, 29 siół, 139 folw. i ferm, 549 wsi i 21 drobnych osad. Główne zajęcie mieszkańców stanowi rolnictwo pod uprawą do 110000 dz. . Słabo rozwinięte hodowla bydła, sadownictwo i ogrodnictwo. Lasy zajmują do 56000 dzies. , t. j. 22 ogólnej przestrzeni. Przemysł fabryczny nieznaczny. Handel koncentruje się na 17 jarmarkach. W 1860 r. było w powiecie 40 cerkwi. Zubczani, węg. Zsebfalu, wś, w hr. szaryskiem, ma kościół katol. paraf. , bóżnicę, piękne łąki, pastwiska, lasy, 427 mk. Zubec, potok, w pow. bobreckim, w gm. Laszki, dopływ Wiszni dopł. Dniestru. Zubejki, grupa domów w Pogorzeliskach, pow. Rawa Ruska. Zubele, wś, pow. wileński, w 2 okr. pol. , gm. i okr. wiejski Giełwany o 3 w. , o 62 w. od Wilna, 10 dm. , 144 mk. katol. w 1865 r.

Zubaki

Zubaki  1

Zubakina

Zubalc

Zubanie

Zubar

Zubarewicka

Zubarewicze

Zubarów

Zubary

Zubcow

Zubczani

Zubec

Zubejki

Zubele