a, ma cerkiew, 242 dm. , fabrykę mączki cukrowej. Własność Rafałowiczów. Zarożna, wś nad rzką Tetleżką, pow. zmijewski gub. charkowskiej, gm. Zarożna, o 40 w. od Zmijewa, 582 dm. , 2659 mk. , zarząd gminy, cerkiew. Zarrach, ob. Kokotek. Zarszyn, mtko, w pow. sanockim, zbudowane u źródeł Pielnicy, dopł. Wisłoka z lew. brzegu, na międzyrzeczu Wisłoka i Sanu, ma parafią, rzym. kat. , st. kolei 38 klm. na zach. od Jasła, 34 klm. na wschód od Sanoka, pocztę, telegraf i szkołę ludową, 4klas. Prócz kolei prowadzi przez Z. droga rządowa podkarpacka z Jasła do Sanoka. Uboga osada, prawie wieś, przedsta wia się malowniczo z okien wagonu, ze swym nowym kościołem murowanym, i z wieżą, wznie sionym w r. 1882 i panującym nad całą osadą. Z. liczy 193 dm. i 959 mk. 443 męż. , 516 kob. , 825 rz. kat. , 6 gr. kat. i 128 izr. Pos. tabular na dzieli się na 2 korpusy Z. miasteczko i Z. przedmieście Kazim. Wiktora, obie mają 2003 mr. przestrzeni, w tem 767 mr. lasu; pos. mn. ma 598 mr. roli, 193 mr. łąk i ogr. , 162 mr. past. i 69 mr. lasu. Gospodarstwo rolne na ob szarze większym słynęło niedawno jako wzoro we. Dwór stoi na wyspie śród stawu. Niewia domo kiedy osada otrzymała prawo miejskie, prawdopodobnie jednak w końcu XIV w. , jako osada niemiecka, nazwana od piękności miejsca Sehrschoen. W r. 1441 dziedzic Z. Piotr ze Smolic Pieniążek h. Szreniawa, kasztelan sanoc ki, powiększył uposażenie parafii. W XVI w. za jęli kościół protestanci a w r. 1624 spalili mia sto i kościół Tatarzy. W r. 1644 posiadał Z. Błoński i wtenczas wyrokiem trybunału oddano kościół i odebrane grunta parafialne katolikom. W XVIII w. nabyło tę majętność kolegium je zuitów w Krośnie, poczem w 1659 r. nadał im biskup Wacław Sierakowski zarząd parafii. Po zniesieniu zakonu utworzono na nowo świecką parafią. Do niej dyec. przemyska, dek. sanoc ki należą, prócz Z. i przedmieścia, wsi Długie, Nowosielce, Gniewosz i Posada Zarszyńska. Z. graniczy na płd. z Posadą Zarszyńską, na wsch. z Długiem, na zach. z Beskiem a na płn. z Bażanówką. Mac. Zarszyńska Posada, ob. Posada 5. Zartyny, wś w dobrach Leśnictwo, pow. władysławowski, ob. Żaltyny. Zartzig niem. , w dok. Srachto, wś w Pomeranii, pow. Saatzig, par. katol. Starogard. R. 1229 potwierdza książe Barnim joanitom ich posiadłosci, między niemi i wś pomienioną ob. . Zarub, stary gród z w. , ob. Mlijów t. , 520 i Zarubińce. Zarubane, wś nad bezim. dopł. Uborcia, pow. mozyrski, w 1 okr. pol. skryhałowskim, gm. i par. prawosł. Bujnowicze, o 54 w. od Mozyrza; grunta lekkie, łąk obfitość. A. Jel. Zarubczyki, ob. Zarembczyki. Zarubek, wś, część Ostrawy Polskiej, w pow. frysztackim. Szkoła ludowa 3klas. Zarubenki, wś, pow. porzecki gub. smoleńskiej, gm. Ińkowo, 30 dm. , 184 mk. , cerkiew, dom przytułku. Zarubicze 1. wś włośc. i folw. , pow. grodzieński, w 1 okr. pol. , gm. Łasza, o 20 w od Grodna. Wś ma 22 dm. , 211 mk. , cegielnię, 250 dzies. ziemi włośc. 28 łąk i pastw. , 11 lasu; folw. należy do Pusłowskich i wraz z folw. Podgórze, Bojary i Domanowszczyzna ma 3008 dzies. 896 łąk i pastw. , 527 lasu, 195 nieuż. ; gorzelnia. Była tu st. poczt. między Grodnem a Alekszycami. 2. Z, , uroczysko, pow. grodzieński, w 2 okr. pol. , gm. Indura, należy do dóbr Adelkowszczyzna, Poczobutów. 2. Z. , uroczysko, tamże, należy do dóbr Podgórze, Aleksandrowiczów. Zarubiec, dobra, pow. klimowicki, od 1878 r. własność Usakowskiej, 872 dzies. 95 roli, 36 łąk, 700 lasu. Zarubiele, wś, pow. telszewski, w 4 okr. pol. , o 26 w. od Telsz. Zarubieże, wś, pow. wiaziemski gub. smoleńskiej, o 40 w. od Wiaźmy, przy trakcie ku Smoleńskowi, leżała według podania na granicy rossyjskopolskiej, traktatem 1634 r. ustanowionej. Zarubin, folw. , pow. wilejski, w 2 okr. pol. , o 54 w. od Wilejki, przy b. dr. poczt. z Dołhinowa do Dzisny, 1 dm. , 4 mk. katol. Zarubińce 1. wś nad Dnieprem, pow. kaniowski, w 1 okr. pol. , gm. i par. Trachtymirów o 6 w. , odl. o 25 w. od Kaniowa, ma 344 mk. W 1740 było tu 12 dm. , w 1792 r. 27 dym. i 232 mk. , w 1863 r. 280 mk. Wraz z odległą o 3 w. wsią Monasterek należała w epoce uwłaszczenia włościan do HudimLewkowiczów i miała 1278 dzies. , z których do 450 dz. odeszło do włościan. Wś ta przypomina starodawne miasto Zarub, które odegrało pewną rolę śród waśni książęcych i po raz pierwszy wspomniane było w latopisach pod r. 1145. Podług podania ludowego było 70 cerkwi i 2 monastery, na przestrzeni od Trachtymirowa do Z. Por. Trechtymirów t. XII, 458. Na przeciwległym brzegu Dniepru było dawniej sioło Mażewo a o 8 w. po niżej na Dnieprze leżący Perejasław miał być tylko przedmieściem Zarubu. 2. Z. al. Szarnypole, wś nad Tykiczem Uhorskim, pow. lipowiecki, w 3 okr. pol. , gm. Cybulów, par. katol. Monasterzyszcze, odl. o 65 w. od Lipowca, ma 835 mk. Podług Pochilewicza w 1863 r. było tu 1250 mk. Posiada cerkiew p. w. św. Paraskiewii, wzniesioną w 1742 r. i uposażoną 37 dzies. Na gruntach wsi znajduje się kilka starych mogił i ślady wałów. Rz. Tykicz w miej

Zarożna

Zarożna

Zarrach

Zarszyn

Zartyny

Zartzig

Zarub

Zarubane

Zarubczyki

Zarubek

Zarubenki

Zarubicze

Zarubiec

Zarubiele

Zarubieże

Zarubin

Zarubińce