Obecnie kończą, gościniec z Z. przez Jaszczurówkę do Łysej Polany na granicy węgierskiej, odkąd ma być zbudowana nowa droga do Morskiego Oka. Połączenie to z Węgrami ułatwi dostęp do Z. dla turystów przybywających od strony węgierskiej. W rozmaitych czasach wychodziło w Z. w lecie czasopismo, również lista gości, ilość przybyłych do Z. od utworzenia stacyi klimatycznej coraz się zwiększa, jak to wykazują, następują. ce cyfry w r. 1886 było osób 2152 1887 2489, , 1888 2782 1889, , 2764, , 1890, , 3415, , 1891 3468 1892 3618, , 1893 3486, , 1894 3411 wreszcie 1895 liczba gości doszła do 4894 Nazwa, Znaczenie nazwy Z. jest zapewne w związku ze słowem kopać w znaczeniu karczować. Kochanowski w Satyrze mówi Aleśeieje lasy tak długo tu w Polsce kopali. Paprocki Herby, 390 wyd. Tur. powiada, że za naszych czasów rozkopano tu lasy na Podlasiu. Na obszarach przeznaczonych do założenia wsi wkopywano teź słupy ze znakami lub napisami na wolność. Możnaby więc ztąd wnosić, iż Zakopane znaczy tyle co miejsce, pole utworzone przez wycięcie lasu lub świeżo założona osada. Spis rękopiśmienny wsi i miast z XVII w. podaje nazwę Zakopane Pawiń. , Małop. , 146. Najdawniejsza wzmianka drukowana zwie tę wieś Zakopany Bel, Notitia Hungariae norae historicogeographica, Viennae, 1736, t. vicus polonicus Zakopany, spotykamy teź formy Zakopania Protokóły i dokumenty do gór mineralnych należąjce r. 1767, archiw. Muzeum Czartoryskich, Zakopana Christian Genersich, die Carpathen. 1807, str. 223, Zakopańce Sta nisław Staszic, O ziemiorodztwie Karpatów i innych gór i równin Polski. Warszawa, 1815. Stęczyński w swym poemacie używa kilka razy formy Zakopana. Przymiotnik od Zakopanego brzmi w ustach miejscowej ludności zakopiański. Literatura. Oprócz wielkiej części literatury tatrzańskiej, zajmująjcej się też Zakopanem, następujące prace dotyczą, szczegółowo tej miejscowości Steczkowska Marya. Obrazki z podróży do Tatr i Pienin. Kraków, wydanie II, 1872. P. Berdau. Zakopane opis wsi i charakterystyka ludnośei, artykuł w Encykl. Orgelbranda t. XXVII z r. 1867. Janota Eugeniusz Dr. Przewodnik w wycieczkach na Babią, górę, do Tatr i Pienin. Kraków, 1860. Stęczyński Bogusz Zygmunt. Tatry, poemat z 80 rysunk. . Kraków, 1860 pisany około r. 1850. Eljasz Walery, Ilustrowany przewodnik do Tatr, Pienin i Szczawnic, Poznań 1870; 11 wydanie Kraków 1881; HI wyd. Kraków 1886; IV wyd. Kraków 1891. Eljasz Walery. Szkice z podróży w Tatry. Poznań i Kraków 1874. Dr. K. Dobrski w Pamiętniku Tow. lekar. warsz. z r. 1871. Dr. Śeiborowski w Przegl. lekar. z r. 1877. Opis Z. z rycinami podał Tyg. Illustr. z r. 1874 t. XIV. Kś. A. W. Sutor. Przewodnik do Zakopanego i po Tatrach. Kraków 1878. Kolbenheyer Karol. Zakopane und seine Umgebungen. Jahrb. d. ung, KarpathenVereines. II. 1875. Kolbenheyer Karol. Die Klimatischen Verhaeltnisse der ZentralKarpathen und ihrer Umgebung. Jahrb. d. ung. Karp. . XVII. 1890. Kolbenheyer Karol. Die TemperaturVerhaeltnisse von Zakopane. Meteorol. Zeitschrift. 1890. Ponikło Stanisław Dr. Zakopane jako miejsce klimatyczne. Studyum klimatologiczne. Kraków, 1890. Ponikło Stanisław Dr. Zakopane polnischen Tatra klimatische Hoehenstation. . 1893. Florkiewicz Władysław Dr. O klimacie górskim Podhala tatrzańskiego i stacyi klimatycznej w Zakopanem. Warszawa 1894. Gustawicz Bronisław. Kilka wspomnień z Tatr. Wędrowiec, 1879. Kryński Ad. Ant. Gwara zakopańska. Studyum dyalektologiezne. W Krakowie, 1883 Rozpr. i spraw. wydz. filolog. Ak. X. Kosiński Władysław. Przyczynek do gwary zakopiańskiej tamże. Kryński Leon Dr. Wyniki badań bakteryologicznych powietrza w Zakopanem. Kraków, 1892 Pam. Tow. Tatrz. . Łapczyński Kazimierz. Zasiągi pionowe niektórych roślin w części Tatr najbliższej Zakopanego Pam. fizyogr. , t. III, 1883. Matlakowski Władysław. Budownictwo ludowe na Podhalu. Kraków, 1892. Witkiewicz Stanisław. Na przełęczy, wrażenią i obrazy z Tatr. Warszawa, 1891. Rękopiśmienne materyały tyczące się Zakopanego w posiadaniu piszącego są opis Tatr z r. 1827, prawdopodobnie przez P. Kleina, leśniczego za kamery; akta dóbr Kościelisk i Ludzimirza zebrane przez J. Temnitschkę w 6 tomach do r. 1848; Liber memorabilium ks. Józefa Stolarczyka od r. 1848; własne zbiory. Lr, Stantsiaw Eljasz Radzikowski Zakopane, młyn koło Synowódzka Niżnego, w pow. stryjskim. Zakopaniec. szczyt górski, na obszarze gm. Jawora, w pow. turczańskim, na lewym brzegu Stryja, w półn. krańcu wsi, na granicy od wsi Isaje. Wznieś. 747 mt. Zakopce, grupa domów w Suchej Woli pow. cieszanowski. Zakopianka, potok podtatrzański, powstaje Zakopane Zakopane Zakopaniec Zakopce Zakopianka