wicza, posiadająjcy dom i 3 mr. 609 sąż. kw. gruntu. Pozostaje pod zarządem gminy. Miasto wywodzi swą nazwę i początek od słynnej w tej stronie rodziny Zaklików. Założono zostało na gruntach wsi Opatkowice i Lucławice za Zygmunta Augusta Staroż. Polska, U, 230. Po Zaklikach posiadali miasto Spytkowie Melsztyńscy; wojewoda krakowski wyjednał w r. 1562 u Zygmunta Augusta przywilej przenoszący targi na mięso z niedzieli na soboty a na inne produkty na czwartki. Niedługo potem posiadali Z. może tylko część Taszyccy. W spisie pobór. z r. 1581 Pawiń. , Małop. , 154 podano, że szos przyniósł fi, 7 gr. 6; łany kmiece 3, kół dorocznych 6, folusz 1, koło stempne 1, szewców 19, krawców i kuśnierzy 7, bednarzów, kołodziejów, garncarzy, stolarzy 12, płócienników 6, sukienników 4, czapników 1, piekarzów 9, rzeźników 5, przekupnie 2, łaziebnik 1, komorników 22. Summa fl 16 gr. 6. Było więc 96 rodzin zajmujących się przemysłem i rolą, znacznie więcej, niż w Tymbarku, Myślenicach, Dobczycach i Skawinie. Wówczas należał Z. do par. w Lucławicach Lusławicach, t. j. tej części, która na miasto zamienioną; została Fawiński, Małop. , 144. Część Lusławic posiadał Stanisław Taszycki, część zaś Błoński. Taszycki Achacy brat Stanisława sprowadził tu w 1570 Fausta Socyna, krzewiciela sekty socynianów lub nowoaryanów i założył szkołę z drukarnią. , które krótki czas kwitnęły. W 1604 r. umarł Faust Socyn i został pochowany w Lusławicach, gdzie grobowiec dotychczas się zachował. Achacy Taszycki powrócił do katolicyzmu a szkołę i drukarnię zamknięto. W 1622 r. posiadał Z. Zygmunt Tarło, kasztelan sądecki, który tu sprowadził zakon reformatów i zbudował im klasztor drewniany. W tym klasztorze odbyła się pierwsza kapituła nowego zakonu w Polsce r. 1623. Około r. 1652 darował Tarło budynki dawnej szkoły socyniańskiej reformatom i tam klasztor przeniesiono. Ale w r, 1656 spalili Szwedzi miasto z klasztorem i kościołem parafialnym, wówczas drewnianym. Klasztor od budowali Tarłowie. Tu znajdują się ich grobowce i piękne pomniki marmurowe. Niedługo potem przeszedł Z. w dom Lanckorońskich, którzy w r. 1768 wybudowali murowany kościół parafialny. W r. 1815 zgorzał klasztor reformatów, został jednak odbudowany a w 1895 zawaliła się wieża kościoła parafialnego i uszkodziła sklepienie. W parafii przechowują; się metryki od r. 1681. Obecnie pos. tabularna Teofili hr. Komorowskiej wynosi ogółem 105 mr. Parafia należy do dyec. tarnowskiej, dek. czchowskiego, obejmuje Bieśnik, Faśoiszową; , Janowice, Kończyska, Lusławice, Słoną; , Stróże, Wesołów, Wolę Stróskąi, Wr. óblowice i Zdonię, t. j. wszystkie to wsie, które i w r. 1581 do tej parafii należały. Miasto otaczają, wsi od zachodu Wesołów, od południa Zdonia, Kończyska i Paściszowa, od wschodu Lusławice. Za Dunajcem leżą, Rostoka, Zawada i Charzewice i ruiny Melsztyna. Mac, Zaklików, osada miejska, dawniej miasteczko, nad rz. Sanną; , pow. janowski, gm. i par. Zaklików. Leży śród lesistej okolicy, o 21 w. od Janowa, 20 w. od Kraśnika, 7 w. od granicy Galicyi i przy komórka Łążek Zaklikowski, 18 w. od Wisły przy Zawichoście. Z. połączony jest z granicą drogą bitą przechodzącą przez osadę fabryczną Irena, o 3 w. odległą. Szosa ta zbudowaną została około 1860 r. z źuzli fabrycznych i tymże materyałem dotąd bywa odnawiana. Z. jest połączony z Kraśnikiem telefonem przeprowadzonym w r. 1892, lecz służącym jedynie do użytku straży pogranicznej. Przepływająca pod Ż. rzeczką Sanna tworzy obszerne rozlewisko, obecnie zużytkowane przez urządzenie stawów, w których przed kilku laty zaprowadzono gospodarstwo rybne na przestrzeni około 300 mr. , zostające pod zarządem Warszawskiej Spółki rybackiej, której prezes Adam Przanowski jest współwłaścicielem dóbr Zaklików. Hodują się tu przeważnie karpie morawskie wywożone do Warszawy. Cała kotlina rzeki Sanny pod Z. aż do fol. Antoniówka nosi dotąd nazwę Stawisko. Wyżej położone miejscowości nadrzeczne. obecnie zamieniono na łąki irygowane, zasilane wodą przepływającą od rzeki Sanny systemem kanałów starannie utrzymywanych. Wśród tych Stawisk znajduje się wyniosłość zwana Zamczyskiem, gdyż dawniej stał tu zameczek obronny, stanowiący rezydencyę właścicieli Z. Dotąd są widoczne ślady wałów miejsce to okalających. Obeenio zarosty olszyną i wikliną. Na rzece Sannie pod samym Z. stoi dworski młyn turbinowy o 4 kamieniach; dalej cegielnie. Na drodze kraśnickozaklikow skiej na rzece Sannie przed kilkoma laty zbudowano most kamienny, z balustradą żelazną, kosztem około 5000 rs. , z funduszów skarbowych i miejskich. Kościół parafialny murowany, p. w. św. Trójcy, zbudowany w XVI w. przez ówczesnych właścicieli dóbr Z. Annę z Gródeckich i Piotra Gniewoszów, konsekrowany w 1609 r, przez biskupa krakowskiego Piotra Tylickiego, a około 1880 r. odrestaurowany kosizstem parafian, za staraniem proboszcza. Na dawnym cmentarzu grzebalnym znajduje się kilka grobowców ciosowych, a w tej liczbie piękny grobowiec zmarłego w 1827 r. i tu pochowanego Józefa Puchały, kasztelana, dziedzica dóbr Z. , oraz dzwonnica murowana czworokątna w formie baszty, w niej dwa dzwony znacznych rozmiarów. Osada Z. posiada 232 dm. 8 murowanych, innych zabudowań i stodół175. Oprócz rynku Z. ma 4 ulice główne Sandomierska, Janowska, Kraśnicka i Lipska. W środku rynku stoi budynek drewniany miesz

Zakliczyn

Zaklików