tego miejsca, tuż przy brzegu Bugu, odkryto niewielka pieczarę, w której znaleziono koronę wykutą, ze srebra, ważącą około 6 funtów. Zabytek ten, wypadkowo ocalony z rąk żydów, którzy nabyli go na stopienie, znajduje się podobno w zbiorach komitetu statystycznego w Grodnie. Wierzchucin, białorus. Wiarchucin, dobra poradziwiłłowskie nad Oressą, pow. bobrujski, w 3 okr. pol. hłuskim, gm. i st. poczt. Horki o 10 w. , par. kat. Słuck filia Urzecze, odl. o 85 w. od Bobrujska. Miejscowość poleska, grunta lekkie, tąk obfitość. Obręb wierchuciński wynosi prze szło 285 włók. A. Jel. Wierzchucin, niem. Wierschutzin, w dok. Wirchossin, Wirchotsin, Virchocino, Vircussino Wirkoczino, wś i domena rządowa, w Pomeranii, na zach. stronie jez. Piaśnicy, pow. lęborski, st. p. Osieki, par. kat. Żarnowiec. Wś liczy 1234 ha, 719 mk. , 557 kat. , 162 ew. ; domena 475 ha, 125 mk. , 70 kat. , 35 ew. R. 1257 W. darowany został przez ks. Świętopełka cysterkom w Żarnówcu, po których przeszedł na norbertanki, tamże osiadłe. Granice były po większej części naturalne. Najprzód rz. Zbychownica, wpadająca do jez. Piaśnicy, dalej szła granica powyżej tej rzeki, aż do ujścia strugi Ścienisa, Sieniczką zwanej; dalej Sieniczką, aż gdzie przychodzi struga Prześcisza Pruścica nią powyżej; dalej kopcami i znakami do miejsca Lisi Dół, gdzie ściana wierzchucka, prusowska i słuchowska się schodzą. Potem przechodząc Zbychownicę znakami i kopcami do wytryskującego źródła, którem postępując aż do rzeki Klewisy i tąż zchodząc, aż gdzie uchodzi do Piaśnicy. Wreszcie brzegiem idąc na południe rzeki i jez. Piaśnicy aż do Zbychownicy ob. Perlbach P. U. B. , str. 258. Od dawna był tu folw. , wś gburska i młyn. Folwarkiem zazwyczaj panny same zawiadywały. Zastępcą ich był t. z. dwornik, który wszystkiem zarządzał. Dopiero od r. 1771 siedzą tu dzierżawcy. Gburów osiadłych we wsi było w 1777 r. 13 Adam Piłat, sołtys, Paweł Styn, Benedykt Łysk, Maciej Wętkowie, Barbara Budnikowa, Michał Styn, Jan Okuń, Grzegórz, gajowy, Michał Gayk, Mik. Twork, Wojciech Twork, Benedykt Bartkowski, Maciej Reszka. Danników z karczmarzem było 15 Benedykt Okuń, Michał Gayk, Grzegórz Rynca, Jan Tomkowie, Adam Baran, Tomasz Dębek, Jędrzej Piłat, Paweł Jaszk, Jan Gayk, Wojciech Styn, Wojciech Gayk, Paweł Styn, Wojciech Budnik, Mateusz Borchman. We młynie oprócz W. mełli poddani klasztoru z Nadola. Po okupacyi rząd pruski nadał wsi prawa szlach. i pozostawił ją przy klasztorze. Obszerny las należał do wsi ob. Klasztory żeńskie ks. Fankidejskiego, str. 199. R. 1648, gdzie uchwalono pobór podwójny a akcyzę potrójną, płaci tu p, ksieni żarnowska 40 fl. 8 gr. ob. Rocz. Tow. P. N. w Pozn. , 1871, str. 198. Według wizyty Szaniawskiego z r. 1710 dawała wś mesznego 13 kor, żyta i tyleż owsa. Dalej czytamy Scultetia Wierzchucinensis in praedium versa, cui duorum colonorum agri incorporati, quod praedium praeter strenam messalia solvere recusat. Młynarz, karczmarz i ogrodnicy powinni dawać każdy po 6 gr. kolędy. Kowal i Zdrojowy dają każdy 18 gr. kolędy str. 63. Kś. Fr. Wierzchucino, ob. Wierzchocin. Wierzchucino, niem. Virchenzin, wś i dobra ryc, w Pomeranii, pow. słupski, st. p. Smołdzino. Wierzchucińskie błoto, niem. Gross Wierzchuciner Moor, pow. lęborski, ciągnie się od Wierzchucina wzdłuż granicy pow. puckiego i lęborskiego aż do Baltyku. Kś. Fr. Wierchuście 1. wś, pow. kobryński, w 5 okr. poL, gm. Druźyłowicze, o 83 w. od Kobrynia, 545 dzies. ziemi włośc. 2. W. , osada, tamże, o 82 w. od Kobrynia, 30 dzies. 9 1 2 łąk i past. , własność Sitowiczów. Wierzchwilenka, karczma, pow. wileński, w 5 okr. poL, o 27 w. od Wilna, 1 dm. , 9 mk. żydów. Wierzchy 1. wś, W. Górne, kol. i W. Kępa, os. , pow. brzeziński, gm. Długie, par. Jeżów. Wś ma 23 dm. , 242 mk. , 321 mr. ; os. karcz. 1 dm. , 3 mk. ; kol. ma 8 dm. , 31 mk. , 390 mr. ; os. 1 dm. , mk. , 15 mr. dwor. W r. 1827 było 20 dm. , 179 mk. W r. 1871 folw. miał obszaru mr. 495 gr. orn. i ogr. mr. 410, łąk mr. 35, pastw. mr. 37, nieuż. mr. 12; bud. mur. 3, drew. 7. Wś W. os. 34, mr. 215; wś Stamirowice os. 10, mr. 210. Fol. W. został rozparcelowany na kolonie. Na początku XVI w. dziesięcinę z łanów folw. pobierał pleban w Jeżowie, z łan. km. arcyb. gnieźnieński Łaski, L. B. , II, 334. Według reg. pob. pow. rawskiego z r. 1579 wś W. , w par. Jeżów, miała lan. 1 1 4 Pawiński, Mazowsze, 164. 2. W. , folw. i os. leś. , pow. rawski, gm. Gortatowice, par. Żdżary, odl. 17 w. od Rawy, mają 2 dm. , mk. , 367 mr. ; os. leś. 1 dm. , 8 mk. W 1827 r. 1 dm. , 4 mk. Folw. W. , oddzielony od dóbr Żdżary, rozl. mr. 381 gr. orn. i ogr. mr. 336, lasu mr. 40, nieuż. mr. 5; bud. drew. 4; płodozm. 9pol; las nieurządzony. Według reg. pob. pow. rawskiego z r. 1579 wś W. , w par. Zdar, miała posiadaczy 4, na łan. 1 1 2, zagr. 1 Pawiński, Mazowsze, 187. 3. W. , wś, pow. łaski, gm. i paraf. Łask. Nie podana w najnowszych urzęd. spisach pod tą nazwą. W 1827 r. było 14 dm. , 118 mk. 4. W. Kluckie, wś, i W. Strzyżowskie, wś i os. młyń. nad rzką Wierzchowiec, pow. piotrkowski, gm. Kluki, par. Parzno. W. Kluckie mają 12 dm. , 121 mk. , 182 mr. ; W. Strzyżowskie 6 dm. , 43 mk. , 94 mr. ; os. młyń. 1 dm. , 5 mk. , 30 mr. W 1827 r. W. Kluckie 4 dm. , 18 mk. ; W. Strzyż. 7 dm. , 45 mk. Wchodziły w skład dóbr Kluki. 5. W. , wś i młyn, pow. koniński, gm. Piorunów, par. Wyszyna, odl. od Konina 11 w. Wś ma 11 dm. , 71 mk. ; os. młyń. 1 dm. , 6 mk. W r. 1827 był 1 dra, 20 mk. 6. Wierzchucin Wierzchucin Wierzchucino Wierzchucińskie błoto Wierchuście Wierzchwilenka Wierzchy